سیاست تبعیض آمیز یعنی خصوصی سازی. ما در سایه حرف های سیاسی، در سایه جاروجنجال های حاشیه ساز افشاگری، آدرس غلط برای مردم تولید کرده ایم؛ به آن ها گفته ایم توسعه می خواهیم ایجاد کنیم و عده ای خرابش کرده اند، درحالی که این آدرس غلط دادن است؛ آدرس درست، نابرابری ایجاد شده ای است که به مدد سیاست های تبعیض آمیز در آموزش و درمان این کشور ایجاد شده است. آدرس درست یعنی اول درمان را و حالا به طرز عجیبی آموزش پزشکی را خصوصی می کنند تا نابرابری بیش تر گردد و عده ای سرمایه دار رانتی قدرت مند ایجاد گردد. بیایید افق را عوض کنیم. بیایید بلند بگوییم ما اصلا این افق توسعه شما را نمی خواهیم، ما افق زندگی مان را در برابری می خواهیم بسازیم.
تبعیض در آموزش ریشه ی تبعیض در همه چیز های دیگر است، چون آموزش تنها را نجات طبقات محروم است، تنها را ساخته شدن آینده آنها. وقتی راه آموزش بسته شود، دیگر فقرا امکانی برای ارتقا ندارند تا بتوانند از مواهب شهروندی برخوردار شوند.
وقتی بیسواد بمانند امکان دسترسی به بسیاری از فرصت ها را از کف می دهند. ما با بستن مسیر فقرا در آموزش عملا راه آنها را برای زندگی بهتر بسته ایم؛ نه به تبعیض در آموزش، نه به تبعیض در همه چیز است.
مانیاهنر
مجید حسینی (1358)
