«روبر برسون در طول چهل سال فعالیت آفریننده اش در سینما کوشید تا روشن بیان شخصی خود را تبدیل به دستور زبان هنر تازه ای کند که از "تئاتر فیلم شده" و تاثیر های ادبی بر کنار و مستقل باشد. در این کتاب از این کوشش قهرمانانه او بحث شده است. اما حتی مهم تر از این، کار بزرگ او سیزده فیلمی است که ساخت. سیزده شاهکار مسلم سینمایی از بزرگ ترین دستاوردهای هنر سده بیستم. کتاب تاویل هایی تازه از این آثار را در بردارد.» در قسمتی از کتاب می خوانیم: «برسون می کوشید شیوه ای جدا از فنون بازیگری در تئاتر بیابد که با مختصات و منش اصلی سینماتوگراف همخوان باشد و از امکانات و توانایی های آن استفاده کند. بنا بر روش برسون، سینماگران در گام نخست باید با هنرپیشه های غیر حرفه ای کار کنند. او کسانی را بر می گزیند که پیش از فیلم او در فیلم دیگری ظاهر نشوند. برسون در دو فیلم نخست خود یعنی فرشته های گناه و خانم های جنگل بولونی با هنرپیشه های حرفه ای کار کرد. به نظر او این دو تجربه ناموفق آمد. در فیلم خاطرات کشیش روستا بیشتر نقش ها را هنرپیشه هایی که سابقه بازیگری نداشتند اجرا کردند. برسون از چهارمین اثرش یعنی یک محکوم به مرگ گریخته است، دیگر یکسر با هنرپیشه ای غیر حرفه ای کار کرد. او همواره از اشتباه بزرگش در استفاده از هنرپیشه های حرفه ای در نخستین آثارش یاد می کند.»
کتاب باد هر جا بخواهد می وزد
مرکز
بابک احمدی
