اثری از کارل آندره به نام معادل هشتم، ساخته شده از 120 قالب آجر نسوز، بحثی برانگیخت که نشان می داد همگان نمی توانند چنین آثاری را «هنر» بشمارند. کتاب حاضر می کوشد ثابت کند که نه فقط حجمی آجری را می توان اثری هنری به شمار آورد بلکه این اثر می تواند جالب ترین و خلاقانه ترین مجسمه محصول دهه 1960 باشد. اصطلاح مینیمالیسم را به این نوع هنر اطلاق کرده اند. اگرچه هنرمندانی که در آن دخیل بودند خود را در یک گروه نمی دیدند، آثارشان نوعا انتزاعی، سه بعدی، مدولار، هندسی، پیش اندیشیده در طرح، و صنعتی در اجرا بود. کتاب حاضر، فقط حکم مدخلی را دارد که معانی این ویژگی ها را در آثار دنبال می کند. با تکیه بر آثار پنج هنرمند عمده کارل آندره، دن فلیوین، دونالد جاد، سل لویت و رابرت مویس برخی از تفاوت های مهم در سیر رشد و سمت و سوی کار هر هنرمند نمایان خواهد شد. همچنین انواع نقدها و تفسیرهایی که درباره مینیمالیسم نوشته اند بررسی خواهد شد. در پایان خواهیم دید که مینیمالیسم، با تاثیر عمیقی که در مکتب های بعدی بر جای نهاد، چگونه همچنان در کار هنرمندان معاصر اثرگذار است.
کتاب مینیمالیسم
