کتاب «جامعه‌شناسی‌های نوین: بین امر جمعی و امر فردی» نوشته فیلیپ کرکوف، به طور کلی بررسی جامعی از نظریه‌های جامعه‌شناختی معاصر و سیر تکاملی آن‌ها است. خاصه، این کتاب به روش‌هایی می‌پردازد که در آن جامعه‌شناسی‌های مدرن رابطه بین فرد و جمع را بازتعریف کرده‌اند. نویسنده به این موضوع می‌پردازد که چگونه جامعه‌شناسی‌های مدرن از دیدگاه‌های جبرگرایانه ساختارهای اجتماعی فراتر رفته‌اند تا بر نقش عاملیت فردی تأکید کنند. کنش یا توانایی افراد برای تأمل و تأثیرگذاری بر شرایط اجتماعی خود یکی دیگر از موضوعات کلیدی است. نویسنده استدلال می‌کند که جامعه‌شناسی‌های مدرن به طور فزاینده‌ای بر جنبه‌های عملی زندگی اجتماعی تمرکز کرده‌اند و بر اهمیت شیوه‌های اراده‌گرایانه در شکل دادن به واقعیت‌های اجتماعی تأکید می‌کنند. کتاب همچنین به تأثیر جهانی‌شدن بر هویت‌های اجتماعی می‌پردازد و بررسی می‌کند که چگونه پیوندهای جهانی مفاهیم سنتی هویت و تعلق به یک قوم را دگرگون کرده است و به شکل‌های نوینی از هویت اجتماعی را منجر شده است. قابل ذکر است که این کتاب طیف گسترده‌ای از چارچوب‌های نظری، از جمله سازه‌انگاری، نظریه انتقادی و پساساختارگرایی را پوشش می‌دهد. نویسنده توضیح می‌دهد که چگونه از این چارچوب‌ها برای تحلیل پدیده‌های اجتماعی مختلف، از روابط قدرت گرفته تا شیوه‌های فرهنگی استفاده شده است. او همچنین نقاط قوت و محدودیت‌های هر رویکرد را مورد بحث قرار می‌دهد و دیدگاهی متعادل و به دور از قضاوت شخصی از آن‌ها بیان می‌کند. به لحاظ ساختاری، کتاب با مروری بر تحولات تاریخی نظریات جامعه‌شناختی آغاز می‌شود. پس از این نویسنده به سراغ رویکردهای ساختارگرا در جامعه‌شناسی رفته است. فصل بعدی کتاب متمرکز بر نظریۀ انتقادی و قدرت است. بحث بعدی کتاب ساختارشکنی و پساساختارگرایی در جامعه‌شناسی می‌باشد و در نهایت فصل پایانی متمرکز بر نظریات انعکاسی در جامعه‌شناسی است.
کتاب جامعه شناسی های نوین
کتاب آمه
فیلیپ کرکوف
