عبدالمحمدآیتی اگرچه دانش مردی یگانه بود، اما خوش محضر، گشاده رو و خنده بر لب بود، طنزی شیرین داشت و همین حضورش را بس دلپذیر و شیرین می ساخت، افسوس که این مرد بزرگ با تحمل مدت ها بیماری جان از تن خسته رها کرد و فقدانش بر زبان پارسی که یکی از فرزندان بسیار پرمایه اش را از دست داد خسرانی بس بزرگ وارد کرد. کتاب عاشقانه های ابونواس اهوازی که سال ها پیش توسط او ترجمه و توسط نشر زمان چاپ شده، مدت ها بود که در بازار دست یاب نبود، با پیشنهاد انتشارات نگاه و لطف پسر ایشان، پس از سال ها شادیم که این کتاب عاشقانه و جذاب یک بار دیگر چشم دوستداران ادب را روشن می کند.
کتاب عاشقانه های ابونواس اهوازی