کتاب کلیات نظامی گنجوی

Nizami Ganjavi
مخزن الاسرار، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، هفت پیکر، اسکندرنامه، شرف نامه و اقبال نامه
کد کتاب : 21539
شابک : 978-9643515768
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 1000
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 2019
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 8
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت

کلیات حکیم نظامی گنجوی
Poetical works of Hakim Nezami Ganjavi
کد کتاب : 82754
شابک : 978-6005393040
قطع : رحلی
تعداد صفحه : 696
سال انتشار شمسی : 1392
نوع جلد : جلد سخت
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : ---

معرفی کتاب کلیات نظامی گنجوی اثر نظامی گنجوی

"کلیات نظامی گنجوی" که به همت انتشارات نگاه در هزار صفحه به انتشار رسیده آثار گرانبهای به جا مانده از حکیم "الیاس بن یوسف نظامی گنجوی" را در بردارد. این نسخه که به تصحیح استاد "حسن وحید دستگردی" و به اهتمام "پرویز بابایی" تهیه و تدوین شده، شامل "مخزن الاسرار"، "خسرو و شیرین"، "لیلی و مجنون"، "هفت پیکر"، "اسکندرنامه"، "شرف نامه" و "اقبال نامه" می باشد.
حکیم "نظامی گنجوی" هر یک از دفترهای این مجموعه را بنا به درخواست یکی از حاکمان عصر خود سروده و این چنین سلسله جبالی از نظم به قلم خود آفریده است. این شاعر بلندآوازه ی قرن ششم هجری، به این دلیل با نام "نظامی گنجوی" شناخته می شود که در شهر گنجه واقع در آذربایجان کنونی متولد شد و با توجه به تفاسیر مورخان ادبی از اشعار او، تا پایان عمر نیز در همان شهر ماندگار بود؛ با این حال با توجه به شکل و ساختار اشعارش، گفته می شود که اصالتا از عراق عجم بوده است. مهارت حکیم "نظامی گنجوی" در سرودن شعر و تسلط او به وزن های مختلف مثنوی، سبب شده تا آثار وی، به گوهرهای کم نظیر و جاودانی در صندوقچه ی جواهرات شعر پارسی تبدیل شوند و کمتر شاعری پیدا شود که بتواند در این زمینه، تنه به تنه ی او بزند. وی علاوه بر مهارت در سرودن شعر، در علوم ادبی، طبیعی، عقلی و فلسفی زمان خود نیز از چهره های سرآمد به حساب می آمده و در هر یک از رشته های مذکور، شاگردانی داشته و به تدریس می پرداخته است. هر یک از آثار گردآوری شده در "کلیات نظامی گنجوی" به تنهایی یک اثر شگفت انگیز و خارق العاده در دنیای ادبیات هستند و اینک به صورت مجتمع در دسترس دوست داران شعر و ادب قرار گرفته اند.

کتاب کلیات نظامی گنجوی

نظامی گنجوی
جمال‌الدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد، متخلص به نظامی و نامور حکیم نظامی (زادهٔ ۵۳۵ هـ. ق در گنجه– درگذشتهٔ ۶۰۷–۶۱۲ هـ. ق) شاعر و داستان‌سرای ایرانی و پارسی‌گوی در سده ششم هجری (دوازدهم میلادی)، که به‌عنوان پیشوای داستان‌سرایی در ادب پارسی شناخته شده‌است. آرامگاه نظامی گنجوی، در حاشیه غربی شهر گنجه قرار دارد. نظامی در زمرهٔ گویندگان توانای شعر پارسی است، که نه‌تنها دارای روش و سبکی جداگانه است، بلکه تأثیر شیوهٔ او بر شعر پارسی نیز در...
قسمت هایی از کتاب کلیات نظامی گنجوی (لذت متن)
مراکز عشق به ناید شعاری مبادا تا زیم جز عشق کاری/ فلک جز عشق محرابی ندارد جهان بی خاک عشق آبی ندارد/ غلام عشق شو کاندیشه این است همه صاحب دلان را پیشه این است/ جهان عشقست و دیگر زرق سازی همه بازیست الا عشقبازی/ اگر بی عشق بودی جان عالم که بودی زنده در دوران عالم/ کسی کز عشق خالی شد فسردست کرش صد جان بود بی عشق مردست/ اگر خود عشق هیچ افسون نداند نه از سودای خویشت وارهاند/ مشو چون خر بخورد و خواب خرسند اگر خود گربه باشد دل در و بند/ به عشق گربه گر خود چیرباشی از آن بهتر که با خود شیرباشی/ نروید تخم کس بی دانه عشق کس ایمن نیست جز در خانه عشق/ ز سوز عشق بهتر در جهان چیست که بی او گل نخندید ابر نگریست/ شنیدم عاشقی را بود مستی و از آنجا خاست اول بت پرستی/ همان گبران که بر آتش نشستند ز عشق آفتاب آتش پرستند/ مبین در دل که او سلطان جانست قدم در عشق نه کو جان جانست/ هم از قبله سخن گوید هم از لات همش کعبه خزینه هم خرابات/ اگر عشق اوفتد در سینه سنگ به معشوقی زند در گوهری چنگ/ که مغناطیس اگر عاشق نبودی بدان شوق آهنی را چون ربودی/ و گر عشقی نبودی بر گذرگاه نبودی کهربا جوینده کاه/ بسی سنگ و بسی گوهر بجایند نه آهن را نه که را می ربایند/ هران جوهر که هستند از عدد بیش همه دارند میل مرکز خویش/ گر آتش در زمین منفذ نیابد زمین بشکافد و بالا شتابد/ و گر آبی بماند در هوا دیر به میل طبع هم راجع شود زیر/ طبایع جز کشش کاری ندانند حکیمان این کشش را عشق خوانند/ گر اندیشه کنی از راه بینش به عشق است ایستاده آفرینش/ گر از عشق آسمان آزاد بودی کجا هرگز زمین آباد بودی/ چو من بی عشق خود را جان ندیدم دلی بفروختم جانی خریدم/ ز عشق آفاق را پردود کردم خرد را دیده خواب آلود کردم/ کمر بستم به عشق این داستان را صلای عشق در دادم جهان را/ مبادا بهره مند از وی خسیسی به جز خوشخوانی و زیبانویسی/ ز من نیک آمد این اربد نویسند به مزد من گناه خود نویسند