شیرکو بی کس از شاعران برجسته ی کردستان عراق که در سال ۱۹۴۰ میلادی در شهر سلیمانیه به دنیا آمد. در سال ۱۹۶۸ اولین مجموعه شعر خود را به نام «مهتاب شعر» به چاپ رسانید. او جزو شاعران نسل دوم کردستان عراق و از هم نسلان عبدالله په شیو، لطیف هلمت و رفیق صابر است. شیرکو بی کس فرزند «فایق بی کس» یکی از شاعران بزرگ و ملی کرد می باشد. او بعد از استاد عبدالله گوران، یکی از شارحان و معماران پیشرو شعر آزاد کردی است. شیرکو بی کس پر کار و خستگی ناپذیر که بیشتر به مفهوم ادبی جهانی در اذهان اهل فن جایی گرفته است و با آنکه در نقد، داستان و ترجمه توانایی هایی در خور و شایسته دارد، اما کار شعر، سرنوشت محوری قلم او را رقم می زند. استاد شیرکو بی کس هر چند وابستگی به احزاب و گروههای فعال سیاسی کرد را داشت اما از راه ادبیات و سرودن شعر به مبارزه علیه ظلم و زور روا شده به ملت خود پرداخت . سخت کوشی و پیگیری این شاعر جهانی در سیطره فرهنگ، ادبیات و شعر کردی، به او شخصیتی خاص و عاصی بخشیده است. از نمونه اشعارش:
در برابر چشم های آسمان ابر را / در برابر چشم های ابر باد را / در برابر چشم های باد باران را / در برابر چشم های باران خاک را / دزدیدند،/ و سرانجام در برابر همه چشم ها / دو چشم زنده را زنده به گور کردند / چشم هایی که دزدها را دیده بود.
کتاب سلیمانیه و سپیده دم جهان