منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می رود ممد حیات است و چون برمی آید مفرح ذات. پس در هر نفسی د و نعمت موجود است و بر هر نعتمی شکری واجب…
این سرآغاز کتاب گلستان اثر سعدی شیرازی است که آن را زیباترین کتاب نثر تاریخ ادبیات ایران می دانند. به قول محمدعلی فروغی که مقدمه اش بر کلیات سعدی در آغاز این کتاب نیز خوش نشسته است، “ارجمندترین کتاب زبان فارسی شاهنامه فردوسی است و زیباترین کتاب نثر گلستان سعدی و این هر دو کتاب به سبب همین که پسندیده خاص و عام شده، در دست و پای مردم افتاده و گرفتار دستبرد نویسندگان و خوانندگان گردیده”
فروغی در این باره می نویسد: “نخستین و شاید تنها قدم صحیحی که تاکنون در این راه برداشته شده، آن است که استاد گرامی آقای عبدالعظیم قریب گرکانی برداشته اند که گلستانی به خط بسیار خوش – که ممکن است به قلم میرعماد معروف باشد – به دست آورده اند و نویسنده آن در سال 1021 در پایان کتاب اظهار کرده است که از روی نسخه ای که در سال 662 به دست مصنف نوشته شده استنساخ نموده است و آقای قریب از روی آن نسخه به طبع گلستان اقدام کرده… ولیکن پس از تامل در آن و مطابقه با نسخه های کهنه دیگر، چنین به نظر می رسد که آن نیز کاملا منطبق با نسخه اصل گلستان نیست…”
به این ترتیب محمدعلی فروغی نسخه های متعدد از آثار سعدی را گردآوری و مطابقت داده و شروع به کار می کند و نسخه پیرایه و آراسته فعلی را تدوین و تصحیح می کند. در این کتاب می توانید بوستان، گلستان، قصاید فارسی، مواعظ، مراثی، قصاید عربی، غزلیات، رباعیات، مثنویات، مفرادات، ملحقات، رسایل نثر، مجالس پنج گانه و تقریرات ثلاثه سعدی را بی کم و کاست بخوانید
کتاب کلیات سعدی
