یکی از اصول بنیادین دموکراسی، واگذاری و انتقال قدرت به مقامات برگزیده است. انتخابات سازوکاری است که مردم سالاری از طریق آن عمل می کند. مفروض نظام های سیاسی دموکراتیک، این است که انتخابات مشروعیت می آورد؛ صاحبان قدرت را بر مسند می نشاند؛ هم چنین گزینش و انتخابات، زمینۀ نمایندگی توده ها و مداخلۀ عموم مردم در سیاست را مهیا می کند. انتخابات کنشی ادواری نیز هست؛ زیرا دموکراسی های نهادینه، انتخابات به منزلۀ شکلی از رفتار سیاسی شهروندان، شمار زیادی از آنان را در سررسیدهای منظم زمانی دور هم جمع می کند. اهمیت سرنوشت ساز این رویه در این است که در عین حال که حکومت کنندگان را برمی گزیند، به آنان مشروعیت نیز می دهد.
کتاب درآمدی بر جامعه شناسی سیاسی رفتار رای دهی
نگاه معاصر
علی کریمی(مله)
