کتاب دگرگونی زندگی ها

هنگامی که مشکل در پردازش های ناهشیار پویا و هیجانی نهفته است ، و هدف انجام این پردازش ها با پردازش های هشیار به واسطه سطوح عالی تر پردازش باشد ، فرایند لحظه به لحظه ارتباط و آنچه در فکر ، احساس ، و عمل بیمار متجلی می شود اهمیت می یابد . بر این مبنا ، عمق ناهشیاری نه خاطره رویدادهای گذشته ، بلکه احساسات کنونی بیمار و نحوه مقابله با آنها است که از گذشته های دور و نزدیک شکل گرفته اند و در حال اثر گذاری بر تجربه فعلی بیمارانند . استعاره روان ، در این جا نه یک کوه یخ ، بلکه یک رودخانه است که جریان آن تابع محرک های موثر ، و عمق و شدت و گستردگی جریان رودخانه است ، اما هنگامی که الگوی نظری کوه یخ با کامپیوتر باشد ، مشاهده لحظه به لحفله بر پا به الگو اهمیتی کمتر می یابد و معنا کردن با پیش بینی و کنترل رفتار در پرتو الگوی نظری هدف خواهد بود . به عبارت دیگر ، صورت بندی ماهیت و علل مشکلات بیمار بر پایه یک نظریه کار آمد مبنای اغلب روش های درمانی است ، اما در ISTDP هدف ، مشاهدة لحظه به لحظه رفتار و تجربه بیمار در پاسخ به مداخلات درمانگر است . این مشاهده فعال مشارکتی تا تحلی انجام سیستم های پردازش هشیار و ناهنجار در بیمار تداوم می یابد . در درمان های دیگری مشاهده حداقل و گسسته است اما صورت بندی مشکلات بیمار بر پایه الگوی نظری حداکثر است ، اما در ISTDP مشاهده حداکثر و پیوسته است و مشارکت در تجربه عمیق بیمار در این مسیر اهمیت دارد . الگوی نظری - عملیاتی ISTDP تنها به عمل مثلث تعارض در سه گوشه مثلث شخص محدود است . در الگوهای درمانی دیگر توجه درمانگر به بیمار بیشتر شنیداری است و در آمیخته با یک نظریه پیچیده ، اما در ISTDP توجه بیشتر دیداری است و به سبب سادگی الگوی هدایت گر آن و تعارض و شخم - مشاهده بابت و تجربه ای تر است . دشواری یادگیری و به کار گیری این روش حفظ تمرکز در مشاهده و مداخله ، و تحمل نظاره دگردیسی بیمار در فرایند ، انسجام پردازش های هشیار و ناهشیار است.