شعارنویسی بر دیوار کاغذی طبق قانونی نانوشته تقسیم بندی دهه ها را به عنوان بازه های زمانی نگاه به وضعیت فرهنگی مان پذیرفته ایم، که دل بخواهی و بی منطق است، اما عموما مفید و راه گشا. کتاب شعارنویسی بر دیوار کاغذی مروری است بر یک دهه فعالیت ادبیات داستانی در ایران، دهه 1380 که البته در این کتاب با تقویم مطابقت نمیکند. فاصله 1376 تا 1388 دهه هشتاد نامیده شده است، دوره ای دوازده ساله بین دو نقطه عطف تاریخ ایران بعد از انقلاب، که فصلی دشوار و اغلب تلخ از حیات ادبی ما بود. کتاب بر دو بخش است؛ بخش نخست مروری بر آنچه در حوالی ادبیات داستانی گذشت، از ظهور ناگهانی خیل داستان نویسان جوان تا فشار هشت ساله ای که کم سابقه بود و ترسی که در جان نویسندگان ریشه دواند و مهاجرت تدریجی اهالی ادبیات به فضای مجازی، بخش دوم نگاهی است به متون منتشر شده، تلاشی است برای شکار خصایل کلی و عناصر بوتیقایی داستان نویسی ایران در این دوران. روزنامه نویس صفحات ادبی برای فرو نشاندن کنجکاوی و ارضای میل تفکر است که مفاهیم را به کار می بندد، چیزهایی- ایده ها، مفاهیم، باورها- از اطراف و اکناف علوم انسانی وام میگیرد و بدل میکند به سلاحی برای نبرد با متن ادبی، با وضعیت ادبی، او خود را در فرآیند مبارزه میبیند و همراه و همرزم دارد، منتها در قیاس با ایدئولوگهای مبارزه که کتاب و جزوه می نویسند و نیروهای فیزیکی آن که مبارزه خیابانی را پیش میبرند، او شعارنویس دیوارهاست. «از متن کتاب»
کتاب شعارنویسی بر دیوار کاغذی
نشر چشمه
امیر احمدی آریان
