کتاب داراب افسر بختیاری

داراب افسر بختیاری از شاعران بختیاری است که به گویش بختیاری شعر سروده‌است. از جمله معروفترین سروده‌های وی «خدائیه»، «عمرویه» و «همیلا: مناظرهٔ پسرِ روستایی با دخترِ شهری» است. وی در تاریخ ۱۲۷۹ در نزدیکی تالاب چغاخور واقع در استان چهارمحال و بختیاری متولد شد.اجداد داراب افسر بختیاری به واسطه شخصی به نام حیدر خان معروف به حیدر کور از نسل طایفه صادپاپی هستند. پدر وی آ اصلان احمد خسروی از بزرگان تیره احمد خسروی از طایفه زراسوند، هفت لنگ بختیاری و مادرش بی بی گوهر فرزند حسینقلی خان ایلخانی می‌باشد.
داراب افسر از سن سی سالگی شاعری را آغاز کرد. او آنچنان در سرودن اشعار بختیاری به شیوائی و استواری اهتمام نمود که اینک فرهیختگان دیار بختیاری او را پدر شعر بختیاری می‌نامند چنان‌که در مورد وی ملک‌الشعرای بهار نیز گفته بود: «کاری که فردوسی در زبان فارسی کرد، افسر در زبان بختیاری انجام داده‌است.»
شعر داراب با توجه به شرایط خانوادگی و اصالت ایلی و شرایط اقلیمی و اجتماعی دیار بختیاری سروده شده‌است و در حقیقت آیینه تمام نمای احساسات، عواطف و ذوق سرشار یک بختیاری تبار می‌باشد که سادگی و صفای انسان را بیان می‌کند و صمیمیت زندگی روستایی و عشایری را نشان می‌دهد که در کنار رنگ و بوی زندگی شهری و مشکلات اجتماعی تلاش می‌کند تا هویت عاطفی و انسانی خود را حفظ کند و آن شور و شادمانی صادقانه و بی ریای خود را نسبت به انسان‌ها آشکار می‌نماید تا افراد بتوانند در مسیر رشد تکامل انسانی قدم بردارند.
وی در سال ۱۳۲۰ در اصفهان ساکن شد. در سال ۱۳۳۷ دچار سکته شدیدی شد و در نتیجه نیمی از بدنش فلج گردید. در سال ۱۳۵۰ در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد، تکیه میر بخاک سپرده شد.