ما می خواهیم تمرین های مربوط به ارتش را انجام دهیم، چون انرژی ارتش باید معیار شما باشد. یک سرباز آرزو می کند برای هدفش بمیرد. شما باید این نوع تعهد را درک کنید. این معیار بازیگری است. در نجیب زادگی پسر اول به ارتش و پسر دوم به نیروی دریایی می رود. این یک کهن الگو در سرتاسر تاریخ است، اما شما آن را در فرهنگتان ندارید. شما آن را در نسلتان ندارید.
هیچ بازیگری موفق نیست مگر این که در طول زندگانی اش، موفقیت را درون خود احساس کند. اگر احساس نکنید موفق هستید، هیچ پولی نمی تواند این احساس را به شما بدهد! هیچ تحسینی نمی تواند آن را به شما بدهد! هیچ نشانه ی موفقیتی نمی تواند آن را به شما بدهد! این احساس، این اعتمادبه نفس یک هنرمند یا بازیگر زن، باید به رغم هر چیزی، از درون خود او سرچشمه بگیرد، و همین اعتمادبه نفس است که ما باید در وجود شما ایجادش کنیم. و هرگاه آن را در خود احساس کنید، دیگر به من نیازی نخواهید داشت. شما به هیچ کس نیازی نخواهید داشت. با کارگردان همکاری خواهید کرد، اما هرگز نخواهید گفت: «کمک ام کن!»