کتاب سیاره ی ویروس ها

حدود ۳۵۰۰ سال پیش، یک دانشور مصری قدیمی ترین متن پزشکی شناخته شده را نوشت. در میان بیماری هایی که او در این متن معروف به پاپیروس ایبرس توصیف کرده چیزی هم به نام «رش» هست. حتی با این نام و تلفظ عجیب هم، نشانه هایش، یعنی سرفه و مخاط جاری از بینی، بی درنگ برای همه آشنا است. رش همان سرماخوردگی عادی است . او از من خواست تا در ایران تماس و پیکان ر ا عملی نشان می داد و او را دوست دارد و بعضی ویروس ها برای بشر جدیدند. بعضی دیگر ناشناخته و غیرعادی اند. اما راینو ویروس های انسان، یعنی علت اصلی سرماخوردگی و همچنین حمله های آسم، همنشینان باستانی و جهانی بشرند. برآورد شده که هر انسان به طور میانگین حدود یک سال از عمرش را در بستر بیماری سرماخوردگی میگذراند. به عبارت دیگر، راینوویروس انسان یکی از موفق ترین ویروس ها است.

در ۱۹۱۴، یک میکروب شناس آلمانی به نام والتر کروزه نخستین سرنخ قطعی درباره خاستگاه سرماخوردگی را با کمک دستیاری فین فینی که جلوی چشمش بود، به دست آورد. کروزه آب دماغ این دستیار را با محلولی نمکی مخلوط کرد، آن را از فیلتر عبور داد و سپس چند قطره از مایع صاف شده را در بینی دوازده نفر از همکارانش چکاند. چهار نفر از آنها دچار سرماخوردگی شدند. سپس کروزه همین کار را با سی و شش دانشجو انجام داد. پانزده نفر از آنها بیمار شدند. این نتایج را با سی و پنج نفری مقایسه کرد که این قطره ها را دریافت نکرده بودند. تنها یک نفر از این افراد دچار سرماخوردگی شد. آزمایش های کروزه روشن ساختند که نوعی عامل بیماری زای بسیار ریز مسئول این بیماری است.