در سال 1945 نزدیک به 50000 تن قزاق، شامل زن و مرد و کودک، خود را در آلمان نازی یافتند. شماری به عنوان اسیر جنگی و بقیه آوارگان رمیده از حکومت استبدادی استالین، گروهی از آنها با این باور که هنگام جنگ مورد عفو متفقین قرار خواهند گرفت از نبرد به سود هیتلر دست کشیدند. کسی تصورش را نمی کرد که در ایتالیا چرچیل و روزولت حکم مرگ آنها را امضا کرده باشند. طی سالهای 1944 تا 1947 طبق برنامۀ تنظیم شده، قزاق ها با توسل به زور به موطن خود بازگردانده شدند و با زور تفنگ و باتوم آنها را چون گله ای از حیوانات به درون قطارها ریختند. شماری از آنها ترجیح دادند خودکشی کنند تا با خشم استالین روبرو نشوند. این داستان وحشتناکی است که برای اولین بار نوشته می شود. به گفتۀ سولزنستین، کتاب «آخرین راز» اثر نیکلاس بتهل توانسته این داستان شرم آور و تکان دهنده را با اعتماد به نفس و روحیه ای عالی نقل نماید.
کتاب آخرین راز