غالبا غنیمت دانستن وقت را مترادف با تعیین هدف و برنامه ریزی و سرعت عمل در رسیدن به آن می دانیم و در عوض پرسه زدن را مترادف با بطالت و وقت کشی می پنداریم؛ لذا فراوان نیست موقعیت هایی که بی سودا و عجله ای تصمیم گرفته ایم از جایی به جای دیگر برویم یا اوقاتی که بی قصد خرید کردن به تماشای مغازه ها پرداخته ایم. در حالی که درست همین زمان هایی که چشم هایمان بر دیدن هدف خاصی متمرکز نبوده، یا گوشمان در پی شنیدن صدای خاصی نبوده است، فرصت دیدن و شنیدن و تامل در کیفیاتی را یافته است که به سادگی احساس نمی شود. در فرهنگ لغات (پرسه زدن) مخفف (پارسه) و هم ریشه ی (پرسش) و (پرسیدن) است...
کتاب پرسه در عرصه ی روزمرگی
روزنه
محمد بهشتی
