تحقیق همبستگی یکی دیگر از انواع تحقیق های غیر آزمایشی است که در آن رابطه بین دو یا چند نوع متغیر مورد مطالعه قرار می گیرد. یکی از تفاوت های مهم تحقیق همبستگی با تحقیق پس رویدادی یا علّی- مقایسه ای آن است که تحقیق همبستگی در مورد رابطه بین متغیرهایی که فقط در مورد یک گروه به دست آمده است به کار می رود. روش همبستگی نسبت به روش علّی-مقایسه ای دو مزیت دارد. نخست این که با استفاده از این روش، پژوهشگر می تواند رابطه بین چند متغیر همزمان را با یک متغیر مورد بررسی قرار دهد. در مطالعات مربوط به علوم رفتاری همواره یک رفتار تابعی از چندین متغیر است که به طور مشترک بر آن رفتار اثر می گذارند. درواقع پژوهش های چند متغیری که از مشخصه پژوهش های علوم رفتاری است، از طریق تحقیق همبستگی بهتر امکان پذیر است. در این گونه تحقیق ها محقق می تواند رابطه بین یک الگو رفتاری را با چندین متغیر به طور همزمان مطالعه کند. دوم در روش علّی-مقایسه ای محقق می تواند تاثیر چند متغیر مستقل بر یک متغیر وابسته را مورد مطالعه قرار دهد، اما نمی تواند رابطه بین متغیر های مستقل را جداگانه بررسی کند. در صورتی که در تحقیق همبستگی پژوهشگر قادر است رابطه بین متغیر های مستقل را با یکدیگر و همچنین اثر هر متغیر مستقل بر متغیر وابسته را با حذف همبستگی آن متغیر مستقل با سایر متغیر های مستقل مورد مطالعه قرار دهد. تحقیق همبستگی برای دو هدف به کار می رود: ۱- مطالعه همبستگی بین دو یا چند متغیر ۲- پیش بینی یک متغیر از روی متغیر دیگر. در پژوهش های پیش بینی، متغیر یا متغیر های مستقل را متغیر پیش بین و متغیر وابسته را متغیر ملاک می نامند.