شعر حافظ خواننده را در مسیر مستقیم یک اندیشه یا عاطفه ی معین، خواه زمینی و خواه آسمانی هدایت نمی کند؛ او را در میان حقیقت و واقعیت و بود و نمودهای گوناگون این دو سرگردان می کند. کلام حافظ نه اسیر حال و هوای عارفانه می شود و نه تن به اسارت قیل و قال مفاهیم مادی و مجازی می دهد. کلام او، چون خود انسان، انسان طبیعی، هم واجد بعد مادی و جسمانی است و هم بعد الهی و روحانی. شرح شعر حافظ، مثل عشق از هر زبان که می شنوی، نامکرر است.
این کتاب در نقد و بررسی و تحلیل ادبی اشعار حضرت حافظ بسیار فراتر و بهتر از آثار دیگر حافظ شناسان هست البته هر کدام از اساتید از زاویه ای به شرح حافظ و غزلیات ایشان میپردازند کسانی رویکرد فلسفی دارند و عده ای نظر عرفانی و قومی از فیلتر مذهب میگذرند ولی استاد پورنامداریان با نگاهی ادبی به بقیه زوایای اشعار حافظ به انضمام تاریخ و روایات غزلیات نیز میپزدازد
سایه استاد پورنامداریان مستدام.