کتاب گمشده لب دریا

Gomshodeye Lab-e darya
تاملی در معنی و صورت شعر حافظ
کد کتاب : 40249
شابک : 978-9643720438
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 514
سال انتشار شمسی : 1403
سال انتشار میلادی : 2005
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 7
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب گمشده لب دریا اثر تقی پورنامداریان

"گمشده لب دریا" اثری از "تقی پورنامداریان" است که در آن "تاملی در معنی و صورت شعر حافظ" صورت گرفته است. نویسنده در این کتاب ابتدا به معنی و زمینه‌هایش در جهان شعری لسان‌الغیب می‌‎پردازد و شخصیت وی را در کنار مقام برزخی انسان بررسی می‎کند. در غزل حافظ شخصیت‌ها و مفاهیمی نظیر صوفی، رند، پیر مغان، شراب‌نوشی و عیب‌پوشی وجود دارد که "تقی پورنامداریان" آنها را تشریح کرده و ثنویت هستی انسان، میثاق الست، بار امانت، گناه، عشق و غیره را که همه تظاهرات جهان مثالی در شعر حافظ شیرازی هستند، تجزیه و تحلیل می‌نماید.
در کتاب "گمشده لب دریا"، به صورت و ظرایف هنری در شعر حافظ نیز پرداخته شده و علاوه بر اشاره به کلیات شیوه‌ی تعبیر و بیان، به موسیقی، تناسب معنای واژگان، تناظرهای پوشیده‌ی خطی یا لفظی، تداعی مضمون و معنا و فضاسازی متناسب با عواطف، نیز اشاره گشته است.
"تقی پورنامداریان" با بررسی ساختار، پیوند معنایی و تاویل، مفاهیمی نظیر التفات و انسجام و پیوند باطنی ابیات و ساختار غزل‌های حافظ را نیز مد نظر قرار داده و از مجرای خوانش شعر حافظ با مروری بر آنچه گذشت، قسمتی از کتاب "گمشده لب دریا" را به شعر کلاسیک و شعر حافظ در گفتگو با متن و تاویل اختصاص داده است.
وی در پایان به تفسیر و تاویل نخستین غزل دیوان نیز پرداخته و یادداشت‌هایی را در کنار مآخذ، فهرست اعلام، نام کتاب‌ها و فهرست راهنمای مطالب مورد بحث، جهت استفاده‌ی هر چه بهتر از کتاب "گمشده در دریا" که "تاملی در معنی و صورت شعر حافظ" می‌باشد، ارائه کرده است. این اثر توسط نشر سخن، در چیزی حدود پانصد صفحه، به انتشار رسیده است.

کتاب گمشده لب دریا

تقی پورنامداریان
تقی پورنامداریان (متولد ۱۳۲۰ خورشیدی در همدان) شاعر ایرانی و استاد ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. پژوهش‌های وی بیشتر در حوزهٔ نقد و تفسیر شعر هستند.
دسته بندی های کتاب گمشده لب دریا
قسمت هایی از کتاب گمشده لب دریا (لذت متن)
شعر حافظ خواننده را در مسیر مستقیم یک اندیشه یا عاطفه ی معین، خواه زمینی و خواه آسمانی هدایت نمی کند؛ او را در میان حقیقت و واقعیت و بود و نمودهای گوناگون این دو سرگردان می کند. کلام حافظ نه اسیر حال و هوای عارفانه می شود و نه تن به اسارت قیل و قال مفاهیم مادی و مجازی می دهد. کلام او، چون خود انسان، انسان طبیعی، هم واجد بعد مادی و جسمانی است و هم بعد الهی و روحانی. شرح شعر حافظ، مثل عشق از هر زبان که می شنوی، نامکرر است.