خواجه شمس الدین محمد متخلص به «حافظ»، بزرگ ترین غزل سرای سده هشتم هجری قمری است، در کودکی به دلیل فوت پدر و فقر مجبور بود که در نانوایی کار کند و در حین آن مشغول فراگیری بسیاری از دانش ها از جمله قرآن شد. در میان همه شاعران ادب فارسی، شاید هیچ شاعری به پایه شهرت و ارجمندی او نرسد. از مهم ترین ویژگی سروده های حافظ، زبان فاخر آن است؛ در حالی که او در به کارگیری بسیاری از مضامین و صور خیال همانند پیشینیان عمل کرده است. هم چنین حافظ در قالب هایی چون: غزل، قصیده، قطعه، رباعی و مثنوی شعر سروده است، اما هنر اصلی او قالب غزل است. نگارنده در سی و سومین شماره از مجموعه «مشاهیر ایرانی» به زندگی نامه و عرضه گزیده آثار حافظ شیرازی پرداخته و مباحثی از این دست را مطرح ساخته است: ممدوحان حافظ؛ تاثیرپذیری از شاعران پیشین و هم عصر؛ تاثیرپذیری از شاعران عرب؛ تاثیرپذیری از قرآن و حدیث؛ ویژگی شعر حافظ؛ موضوعات غزل حافظ؛ طنز در شعر حافظ؛ و به کارگیری آرایه های ادبی.
کتاب حافظ شیرین سخن
صدای معاصر
محمد معین
