کتاب الگوهای بسط فیلمنامه سینمایی به مجموعه تلویزیونی

«الگوهای بسط فیلمنامه سینمایی به مجموعه تلویزیونی» نوشته‌ی محمد شهبا و مانیا محسنی کتابی است که ضرورت آن در فضای امروزی به خوبی حس می‌شد، چرا که ساخت سریال‌های تلویزیونی بسیار رایج شده و طرفداران بسیاری دارد. شاید در نگاه اول ساخت فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی چندان متفاوت به نظر نرسد. اما اهل فن می‌دانند که بین این دو تفاوت بسیار است، مخصوصا در زمینه‌ی ساختار قصه و نحوه‌ی پردازش فیلمنامه.
هیچ تضمینی وجود ندارد که از یک فیلم سینمایی موفق، سریال تلویزیونی موفقی اقتباس شود. هر یک از این مدیوم‌ها، قواعد خاصی برای بسط فیلمنامه و داستان خودشان دارند و الگوهای داستان‌گویی متفاوتی را طلب می‌کنند. بسیاری از نظریه‌پردازان فیلمنامه از جمله کریستین تامسون با بررسی ویژگی‌های مجموعه‌های تلویزیونی، لزوم استفاده از ساختارهای جدید را برای نویسندگی در این رسانه گوشزد کرده‌اند.
شاید تصور عام بر این باشد که سریال‌‌های تلویزیونی روایت‌های نامنسجم و تکه‌تکه‌ای هستند و لزومی به بررسی آن‌ها به شکل یک کل منسجم نیست. نویسندگان کتاب «الگوهای بسط فیلمنامه سینمایی به مجموعه تلویزیونی» با استفاده از نظرات تامسون به روایت‌های تلویزیونی به عنوان یک کل منسجم نگاه می‌کنند. آن‌ها براین اساس به شباهت‌ها و تفاوت‌های این مدیوم با سینما می‌پردازند و لزوم استفاده از ساختارهایی متفاوت در تلویزیون و بویژه اقتباس‌های تلویزیونی از سینما را ثابت می‌کنند.
نویسندگان کتاب در مقدمه منظورشان را از بسط فیلمنامه توضیح داده‌اند. آن‌ها بسط فیلمنامه را به مثابه پیچیده‌تر شدن موقعیت‌ها و شخصیت‌ها می‌دانند که از طریق تمهیدات گوناگونی مانند افزایش گفتگوها, افزایش یا ادغام شخصیت‌ها با یکدیگر (به منظور پیچیده‌تر کردن شخصیت‌ها)، افزایش لایه‌های داستانی بیشتر به روایت کلی و مواردی دیگر صورت می‌گیرد.
بسط فیلمنامه‌های سینمایی به مجموعه‌های تلویزیونی از ابتدای پیدایش تلویزیون رواج داشته است و همچنان نیز رواج دارد. بنابراین بررسی این موضوع بسیار راهگشاست و می‌تواند به اعتلای کیفیت مجموعه‌های تلویزیونی در ایران کمک کند.
نویسندگان کتاب برای درک بهتر خواننده از موضوع، سه مجموعه تلویزیونی موفق که از فیلم‌های سینمایی اقتباس شده‌اند را الگو قرار داده‌اند؛ «فارگو»، «جهان غرب» و «قلمرو حیوانات». آن‌ها با توجه به این سه مجموعه نشان می‌دهند بسط فیلمنامه‌های سینمایی به مجموعه‌های تلویزیونی از چه الگوها و شیوه‌های خاصی پیروی می‌کند.
«الگوهای بسط فیلمنامه سینمایی به مجموعه تلویزیونی» کتابی مفید و راهگشا برای علاقمندان به فیلمنامه‌نویسی است که ضرورت آن با توجه به افزایش ساخت مجموعه‌های تلویزیونی در ایران، به خوبی حس می‌شد.