کتاب سه فیلمنامه

«سه فیلم‌نامه (دل تاریکی، نازنین، داستان دوست)» نوشته‌ی سعید عقیقی است. مشهورترین فیلمنامه‌ی سعید عقیقی «شب‌های روشن» است (اقتباس از داستانی به همین نام از داستایفسکی). فرزاد موتمن این فیلمنامه را ساخت که اکنون تبدیل به یکی از فیلم‌های کالت سینمای ایران شده است.
«نازنین» فیلم‌نامه‌ی دوم این کتاب نیز برداشتی آزاد از داستان نازنین فئودور داستایفسکی ‌است. سعید عقیقی از نوجوانی به آثار داستایفسکی علاقمند بوده است و بر این باور است که نازنین از مناسب‌ترین نمونه‌ها برای اقتباس سینمایی است و می‌گوید: «سال‌ها وسوسه برگردان سینمایی این داستان را در سر داشتم. تنها اقتباس مشهور از داستان نازنین از آن روبر برسون است. گمان داشتم که با برداشتی آزاد، ایرانی و مدرن از این داستان دوست‌داشتنی می‌توان فیلمی جمع‌وجور و کوچک و قابل قبول ارائه داد.»
داستان این فیلمنامه از گورستان امامزاده طاهر آغاز می‌شود و ما مردی را در نمای دور می‌بینم. داستان با ورود زنی به نام نازنین به مغازه‌ی عتقیقه‌فروشی همین مرد، ادامه پیدا می‌کند. زن آمده است تا گردنبندش را گرو بگذارد.
«دل تاریکی» اولین فیلمنامه‌ی کتاب، داستان زنی فرازمینی و مرموز است. زن سوار اتومبیل مردی میان‌سال می‌شود. همسر مرد از دنیا رفته است و او می‌خواهد با زنی ازدواج کند که از نظر مالی وضعیت نسبتا خوبی دارد. اینکه او از این ازدواج چه قصد و هدفی دارد، در ابتدای داستان ذهن خواننده را به خود مشغول می‌کند. مرد بعد از اولین قرارش با زن، او را به خانه‌اش می‌رساند. بعد زن سیاه‌پوش مرموز پا به صحنه می‌گذارد و مرد را به گذشته‌های دور می‌برد. گذشته‌هایی تاریک و شاید فراموش‌شده که در آن، زنانی به دست یا به دستور او قربانی می‌شدند.
فیلمنامه‌ی «داستان دوست» نیز اقتباسی از فیلم شاعرانه و کلاسیک ارثیه فامیلی اثر والریو زورلینی، کارگردان مشهور ایتالیایی، است.
سعید عقیقی فیلمنامه‌نویسی گزیده‌کار است و آثار موفقی در کارنامه‌اش دارد. این سه فیلمنامه که هنوز امکان ساخت‌شان فراهم نشده است، فرصتی است برای علاقمندان به سینما و فیلمنامه‌نویسی تا از خواندن آن‌ها لذت ببرند.