در دوره حکومت رضاشاه، سیاستهای اسلامزدایی، محو ارزشهای شیعی و نابودی روحانیت و حوزههای علمیه اجرا شدند. این پادشاه تمام توان و تلاش خود را به کار گرفت تا اهداف خود را عملی کند. اما پس از سقوط او در شهریور 1320، اسلام شیعی زخم خورده خود را در دو حوزه سیاست و فرهنگ بازسازی کرد.
در حوزه سیاست، نتیجهی این تلاشها روحانیت سیاسی بود، که توانست ارمان ملی شدن صنعت نفت را به یک بسیج عمومی و نهضت تبدیل کند. یکی از ویژگیهای اصلی این دوران به وجود آمدن رادیکالیسم شیعه بود که در تحولات سیاسی نقش مهمی ایفا کرد.
در حوزه فرهنگ، حوزه علمیه تحت رهبری آیتالله بروجردی تلاش کرد تا بازسازی انجام دهد و موفق به تربیت روحانیونی فعال، مبارز و سیاسی شد که نقش اساسی در نهضت و انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام(ره) داشتند. نیروهای مذهبی در این دوره در زمینهی مطبوعات، کتابهای دینی و تشکلهای فرهنگی نیز آگاه و فعال بودند.
این کتاب به بررسی و تحلیل این فعالیتها میپردازد و میتواند به تبیین زمینههای ظهور و پیشرفت انقلاب اسلامی که توسط حضرت امام(ره) رهبری شد، کمک کند.
کتاب بیست سال تکاپوی اسلامی شیعی در ایران