مهدی حمیدی شیرازی (1293-1365) یکی از عشاق اصیل شعر کلاسیک فارسی بود و در دوره‌ی 1320 تا 1350 به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم در جریان جدال بین سنت و تجدد شناخته می‌شد. در این مدت، در آثار نمایشی، نثری و سخنرانی‌های خود، از توجه بی‌پایان به نیمایوشیج و شاعران نیمایی‌اش پرهیز می‌کرد، اما شاعران نوگرا به شدت به او انتقاد می‌نمودند و واکنش‌های متقابل نیز داشتند. با این حال، در سروده‌های خود از ساختارهای کلاسیک شعر بهره‌برداری می‌کرد و نمونه‌هایی مانند "مرگ قو"، "در امواج سند"، "موسی" و "بت شکن بابل" به‌عنوان معتبرترین شعرهای دوره تجدد ادبی محسوب می‌شوند.
در این کتاب تاریخی-ادبی، مولف به شیوه‌ای که معمول بود، در چهار بخش و 24 فصل، از زندگی شخصی و زندگی‌نامه حمیدی می‌گوید، به تحلیل و بررسی دقیق شعرهای او می‌پردازد، روایت‌های مختلف شهرآشوب‌ها و مناقشات او را منعکس می‌کند و آراء پراکنده او در مورد جریان‌های شعر فارسی از دوره رودکی تا بهار را مشخص و دسته‌بندی می‌کند. در قسمت پنجم نیز، آراء حدود 30 نفر از شاعران، ادیبان و پژوهشگران موافق و مخالف او جمع‌آوری شده است.
کتاب مهدی حمیدی شیرازی
موسسه فرهنگی هنری جهان کتاب
کامیار عابدی
