بیژن جلالی (1306 - 1378) که از آغاز دهه 1340 به بعد به انتشار سروده هایش پرداخت، به تدریج، به عنوان یکی از شاعران شاخص و معنی برانگیز شعر سپید / منثور در ایران شناخته شد. او با ظرافتی خاص و گرایشی شهودی و نگاهی عرفانی به زندگی می نگریست. در کتاب حاضر، که تالیف و گردآوری یکی از دوستان اوست، علاوه بر شرح دقیق زندگی، و نوع پیوند او با دایی اش، صادق هدایت، به شناخت و تحلیل شعرهای او توجه شده است. نمونه هایی از زیباترین سروده ها، و بخش هایی از تامل های فکری و ادبی جلالی از دیگر فصل های این کتاب است. همچنین در سه فصل پایانی، نوشته ها و شعرهای شماری از دوستان وی، و آرای تنی چند از شاعران و ادیبان هم عصر درباره شعرهایش گردآوری و تدوین شده است.
کتاب بیژن جلالی