اثر جدید کامیار عابدی، پژوهشگر شعر معاصر، با این سطرها آغاز می شود. عابدی در این تک نگاری، به اختصار اما به طور جامع، نکته ای را درباره ی زندگی و آثار سیمین بهبهانی ناگفته نگذاشته است. سیمین شاعر شاخصی است که بیش از هفت دهه در عرصه ی ادب فارسی خوش درخشید و نه تنها در ایران، که در جوامع همزبان و هم جوار، دوستداران و رهروان بسیار یافت. به گفتهٔ عابدی «بهبهانی گوینده ای است که دو دورهٔ عمدهٔ سنّت/ نوسنّت گرایی و نوگرایی ادبی را با تمرکز در قالب غزل از سر گذراند. وی را می توان شاعری بسیار چیره دست با تصویرها و زبانی همواره نوشونده، و پرطراوت قلمداد کرد. شاید بتوان گفت که در حدود یک دهه و نیم پایانی زندگی، پرچم در دست او قرار داشت».
درباره کامیار عابدی
كامیار عابدی متولد اول فروردین 1347 است. وی از سالهای پایانی دهه 1360 ضمن اشتغال به كار معلمی و همكاری با مطبوعات، به نقد و پژوهش ادبی روی آورده است. عمده توجه وی به شعر فارسی از اواخر دوره قاجار «دوره های بیداری و مشروطه» تا امروز است .