عرفان گنجینه ای بی کران برای فرهنگ بشر است. بی شک این دستگاه ارزشمند در جغرافیا و تاریخ ایران ثمرات زیادی داشته که تمدن امروز به نتایج آن نیازی وافر دارد. عرفان اسلامی از آغاز تا به امروز تحولات زیادی را سپری کرده و ادوار مختلفی را پشت سرگذاشته است. در زمان های گوناگون، ظهور برخی اشخاص جریان ساز، موجب شکل گیری مکتب های متمایزی با مشخصات خاص خود شده که برخی از این مکاتب تأثیر گستردۀ مکانی و زمانی بر عارفان مسلمان در نواحی مختلف و قرون گوناگون برجای گذاشته است. یکی از مهم ترین این مکاتب، جریان عرفان ابن عربی است که از زمان ظهورش، تصوف اسلامی را تحت تأثیر قرار داد و همۀ جریان های پیشین را در مناطق اسلامی از جمله ایران تحت سیطرۀ خویش گرفت. این مکتب، منسجم و در قالب زبان، ادب و فکری خاص در قرون متمادی و باز زیرشاخه های متفاوت به حیات خویش ادامه داده و ادیبان و عارفان معناگرا و صورتگرای ایرانی را به خود جذب کرده است.