طنز در شعر فارسی به عنوان یک راه کار یا ایده و حتی سلاحی محسوب می شود که با آن می توان دردها، رنج ها، نواقص، کمبودها، نامهربانی ها و … را ملموس و عریان ساخت و با توجه به شرایط و موقعیت از آنها در جوامع بهره برد. از سوی دیگر با استفاده از همین طنز می توان داستان ها، اتل ها و بن مایه های واژگان اصیل محاوره ای یک قوم را که در واقع ریشه ی عمیق در فرهنگ آن ها داشته را پویا و جاودان ساخت.
بوستان بی درخت جزو مجموعه «طنز جدی» است. در این مجموعه بسیاری از مسائل مهمی که در جامعه اتفاق افتاده با زبان شعر و در قالب طنز بیان شده است. امینی که تجربه کار طنز چه در حوزه شعر و چه در عرصه پژوهش دارد، در این اثر تلاش دارد تا در قالب شعر، مسائل مهم اجتماعی را مطرح کند.
کتاب بوستان بی درخت