کتاب آینه ی جادو 1

The Magical Mirror
(مقالات سینمایی)
کد کتاب : 47696
شابک : 978-6009176809
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 272
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 1998
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 13
زودترین زمان ارسال : 11 آذر

معرفی کتاب آینه ی جادو 1 اثر مرتضی آوینی

"آینه ی جادو 1" اثری است از شهید "مرتضی آوینی" که حاوی مقالات سینمایی سید شهدای اهل قلم می‌باشد. این مقالات که پیش از این در نشریات مختلف نیز به چاپ رسیده‌اند، به جهت همبستگی موضوعی، محتوای مناسبی را برای ارائه در قالب کتاب نشان داده‌اند؛ حاصل این کار، مجموعه‌ی سه جلدی "آینه ی جادو" است که جلد نخست آن در دویست و هفتاد صفحه، به همت نشر واحه منتشر شده است.
کتاب "آینه ی جادو" به قلم شهید "مرتضی آوینی" یکی از آثار هنری در حوزه نقد فیلم است که در سه جلد با همین عنوان گردآوری و تدوین شده است و شامل مجموعه سخنرانی‌ها و مقالات شهید "مرتضی آوینی" می‌باشد. نکته‌ی جذاب در مقالات این مجموعه این است که شهید "مرتضی آوینی" مطالب را با استفاده از بیانی فلسفی، عرفانی و دینی و در عین حال ساده، روشن و روان در اختیار خواننده قرار می‌دهد و این چنین کتاب را به اثری خواندنی تبدیل می‌کند.
"آینه ی جادو 1" که نخستین جلد این مجموعه‌ی سه جلدی است، حاوی مقالاتی است که نویسنده در فاصله‌ی سال‌های شصت و هفت تا شصت و نه به رشته‌ی تحریر درآورد. شهید "مرتضی آوینی" در نویسندگی، کارگردانی و تدوین و مونتاژ، سوابق درخشانی داشته است و به این ترتیب می‌توان اطمینان داشت که جزء به جزء مطالب این کتاب، از تجربه و سابقه‌ی کاری او برآمده است. البته تجربه فیلمسازی به تنهایی نمی‌تواند برای خلق مقالاتی از این دست کافی باشد و "آینه ی جادو" از نظر برخورداری از هویت فلسفی و کلامی نیز اثری بدیع و خارق‌العاده تلقی می‌شود.

کتاب آینه ی جادو 1

مرتضی آوینی
سید مرتضی آوینی (معروف به کامران) (زادهٔ ۲۱ شهریور ۱۳۲۶ در شهر ری - درگذشتهٔ ۲۰ فروردین ۱۳۷۲ در فکه) کارگردان فیلم مستند و روزنامه‌نگار حوزهٔ فرهنگی اهل ایران بود. مجموعه فیلم‌های مستند تلویزیونیِ او دربارهٔ جنگ ایران و عراق با نام روایت فتح شناخته‌شده‌است.تحصیلات ابتدایی و متوسطهٔ خود را در شهرهای زنجان، کرمان و تهران به پایان رساند. او از کودکی با هنر انس داشت. شعر می‌سرود، داستان و مقاله می‌نوشت و نقاشی می‌کرد.آوینی در سال ۱۳۴۴ به عنوان دانشجوی معماری وار...
قسمت هایی از کتاب آینه ی جادو 1 (لذت متن)
«فیلم اگر جاذبه نداشته باشد، فیلم نیست.» آیا این سخن همان همه که مشهور است، بدیهی است؟ پر روشن است که تا این نسبت بین فیلم و تماشاگر برقرار نشود، اصلا مفهوم فیلم و سینما محقق نمی گردد: تماشاگر باید تسلیم جاذبۀ فیلم شود، چرا که او با پای اختیار آمده است و اگر در این دام نیفتد، می رود. اگر فیلم جاذبه نداشته باشد، تماشاگری پیدا نمی کند و فیلم بدون تماشاگر، یعنی هیچ. پولی که برای بلیت پرداخت می شود نیز تأییدی است بر همین توقع… و اصلا شک کردن در این امر، شک کردن در مشهورات و مقبولات عام است. طبیعت زندگی بشر نیز با این اقتضا همراه است که مردم از آنان که در مشهورات شک می کنند، خوششان نیاید. البته در این جا بحث تنها به مسئلۀ جذابیت مربوط نمی شود و اصلا بحث در باب «جذابیت» را بدون اشاره به «مخاطب سینما» چگونه می توان انجام داد؟ باید دید که «طرف تأثیر» جاذبه های سینما چه کسانی هستند: عوام الناس و یا خواص؟ و مقصود از «خواص» چه کسانی هستند؟ انتلکتوئل ها؟ منقّدین؟ حکما و عرفا؟… و یا همۀ اینها؟ شکی نیست که فی المثل سینمای تارکوفسکی را عوام الناس نمی فهمند و اگر معیار جذابیت «گیشه» باشد، خیلی از فیلم ها را دیگر نباید فیلم دانست».