کتاب روشنای خاطره ها

مرتضی سرهنگی در کتاب «روشنای خاطره ها» در خلال روایت چهل خاطره کوتاه برگزیده از میان کتاب های منتشر شده توسط دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری، درباره راوی این داستان ها و نیز موقعیت بازگویی آن و خاطره نگار آن توضیحاتی ارائه کرده است. سرهنگی در مقدمه خود درباره این کتاب می نویسد: گفتن ندارد؛ ناگزیرم بنویسم. بنویسم همه این سال هایی که روی این صندلی نشسته ام و رفت و آمد خاطره های کوچک و بزرگ را روی میز کارم می بینم، گاهی به یکی شان دل می بندم. غریبه که نیستید، وقتی چشم توی چشم می شویم، نمی توانم بروم به صفحه بعد. تصویر همان چند صفحه را که دلبری کرده است، کنار می گذارم، دوباره و چندباره می خوانمش و یادداشت کوچکی برایش می نویسم. حالا همه آن خاطره ها را یک جا در این کتاب روشنای خاطره ها می گذارم پیش رویتان، خودش قصه ای است و قصه کوتاهی هم من برایش نوشته ام که می خوانید. غریبه که نیستید، معلوم است دست من به همه خاطره ها نمی رسد. گذر خیلی از خاطره ها هم به مسیر میز کارم نمی خورد و نیامدند. آن هایی را آوردم که با هم بروبیایی داشتیم. با همه این خاطره ها گاهی روزهای تلخ و شیرینی داشتم اما از همه شان لذت بردم.