«میشل اونفره» در قامت یکی از مهم ترین و پرکارترین فیلسوفان امروز جهان، در کتاب «نظریه ی دیکتاتوری» با مبنا قرار دادن کتاب های «
مزرعه ی حیوانات» و «
1984» نوشته ی «
جورج اورول»، به تشریح و تفسیر دیکتاتوری ها و رژیم های خودکامه ی قرن بیستم می پردازد. اونفره در تحلیلش از این دیکتاتوری ها، به ضدیت آنها با حقیقت و آزادی، تلاششان برای بی خاصیت کردن زبان، پاک کردن حافظه ی تاریخی مردم، کشتن هرگونه احساس انسانی و اخلاقی و انکار وضعیت بغرنج موجود و آینده اشاره می کند. رژیم های دیکتاتوری که همواره با انکار حقیقت، مردمان سرزمین های تحت سلطه شان را در چنبره ی دروغ های بزرگ حبس کرده اند، بزرگ ترین دشمنان زندگی اند. اونفره فیلسوفی ست که با انگاره ی آنارشیستی اش، همواره به نقد تمام عیار ایدئولوژی های سکوب گر و دیگرستیز پرداخته، بی رحمانه ترین انتقادها را به فرهنگ مدرن غرب و انسان سفیدپوست سکولار غربی داشته است ودرعین حال هیچکدام از مذاهب نیز برابر نوشتار نقادانه ی او مصون نبوده اند. اونفره در کتاب «نظریه ی دیکتاتوری»، دو اثر بزرگ اورول را برابر خوانندگانش می گذارد و از آنها به رژیم هایی می رسد که تجربه نشان داده برای برقراری و دوامشان چگونه به تحریف و حذف تاریخ، بستن هرگونه راه گفت وگو، ازبین بردن چرخه ی انتقال اطلاعات و پاک کردن حافظه و خاطره ی فردی و جمعی ملت هایشان دست زده اند. این فیلسوف بزرگ فرانسوی معتقد است که برای مقابله با حاکمیت های دیکتاتوری باید دسترسی آزادانه به اخبار و مقابله با هرگونه دروغ پردازی را به نفع واقعیت، نهادینه کرد. در انتهای کتاب «نظریه ی دیکتاتوری» که با ترجمه ی «رضا خلیلی» منتشر شده، مقاله ی « موج چهارم نیهیلیسم» نوشته ی «بیژن عبدالکریمی» نیز به عنوان موخره قرار گرفته است.
نقد فرهنگ
میشل اونفره
