انسان امروز، میان مرزهای سرمایه داری و هر آنچه تولید می کند اعم از کالا،هنر، سرگرمی، رسانه و... بیش از همیشه به حاشیه رانده شده است؛ اما این انسان و تنها و انقیاد یافته، گاهی تلاش می کند با شکستن تصاویر و قاب های دنیا (مثلا) مدرن،مرکزیت از دست رفته اش را باز یابد. مردی روی کاناپه حدیث نفس انسانی است که می کوشد تا بر دو گانه ی خویشتن حقیقی و خویشتن در حال مصرف شدن فایق آید...
مکتوب