این کتاب بی فایده است

کتاب «پرسۀ شادمانی: طریقت جوانگ زو» نوشته تامس مرتون، تفسیری منحصر به فرد و جامع از آرای فیلسوف چینی باستان جوانگ زو است که یکی از شخصیت‌های بنیادی تائوئیسم در کنار لائوتسه به حساب می‌آید. اولین مفهوم مورد بحث در کتاب، «تائو» (مسیر) است. محور فلسفه جوانگ زو مفهوم تائو است که می‌توان آن را به عنوان اصل اساسی که زیربنای همه چیز در جهان است و کثرات را وحدت می‌بخشد، درک کرد. تائو غیرقابل توصیف است و عقل نمی‌تواند آن را به طور کامل درک کند، اما می‌توان آن را از طریق زندگی در هماهنگی با طبیعت و پذیرش سادگی تجربه کرد. وو وی مفهوم بعدی مورد بررسی نویسنده است. وو وی که غالبا به بی‌کنشی ترجمه می‌شود یکی از اصول اساسی تائوئیسم است. این به ایده همسو شدن با جریان طبیعی جهان و عمل به روشی خودجوش و غیراجباری اشاره دارد. داستان‌ها و تمثیل‌های جوانگ زو نشان می‌دهد که چگونه خرد و شادمانی واقعی از پیروی از روند طبیعی رویدادها به جای تلاش برای کنترل آنها ناشی می‌شود. متون باقی مانده از جوانگ زو به دلیل استفاده از پارادوکس و طنز شناخته شده است. او اغلب از این ابزارهای ادبی برای به چالش کشیدن تفکر متعارف و افشای حقایق عمیق‌تر در مورد زندگی و ماهیت واقعیت استفاده می‌کند. مرتون این جنبه از تفکر جوانگ زو را شرح می‌دهد و آن را هم سرگرم‌کننده و هم تفکر برانگیز می‌داند. فصل دیگری از کتاب به مفهوم سادگی اختصاص دارد. جوانگ زو از یک زندگی ساده و خودانگیخته، فارغ از محدودیت‌های هنجارهای اجتماعی سفت و سخت دفاع می‌کند. افراد می‌بایست ماهیت واقعی خود را در آغوش بگیرند و شادی را در امور عادی و روزمره بیابند. قابل ذکر است که تفاسیر مرتون از نوشته‌های جوانگ زو مفاهیم تائوئیسم را برای خوانندگان امروزی قابل فهم می‌کند. مضامین زندگی در هماهنگی با طبیعت، پذیرش سادگی و خودانگیختگی کنش، به ویژه در دنیای پرشتاب و پیچیده امروزی می تواند بسیار به کار بیاید.