ابونصر محمد بن محمد فارابی از بزرگترین فلاسفه و دانشمندان ایرانی عصر طلایی اسلام است. این کتاب حاضر نیز که با عنوان کتاب" فارابی (بنیانگذار نو افلاطون گرایی اسلامی)" منتشر شده است به اندیشه او می پردازد. نویسنده این کتاب ماجد فخری است و "محمدرضا مرادی طادی" نیز انرا به فارسی برگردانده است.
فارابی در علم، فلسفه، منطق، جامعه‌شناسی، پزشکی، ریاضیات و موسیقی تخصص داشت. بیشترین آثار او در زمینه فلسفه، منطق، جامعه‌شناسی و همچنین دانشنامه‌نویسی بود. وی نخستین فیلسوفی است که در دورۀ اسلام ظهور کرده و روی همین اصل او را «استاد الفلاسفه» می‌نامند. فارابی به مکتب نوافلاطونی تعلق داشت که سعی داشتند تفکرات افلاطون و ارسطو را با الهیات توحیدی هماهنگ کنند و در فلسفه اسلامی نیز از جمله اندیشمندان مشایی محسوب می‌شود. فارابی شرح‌های ارزشمندی بر آثار ارسطو نگاشته و به سبب همین او را معلم ثانی خوانده‌اند. وی آثاری نظیر الجمع بین الرایین، اغراض مابعدالطبیعه، فصوص الحکمه و احصاء العلوم را از خود به یادگار نهاده است. در قرون وسطی آثاری چند از او به زبان لاتین برگردانده شده‌اند و او به خوبی در غرب نیز شهرت یافته است.
ماجد فخری در این اثر، خود را وقف بررسی آرای منطقی، سیاسی و متافیزیک و موسیقی فارابی کرده و تاثیرش بر فلاسفه بعدی را در جهان اسلام و غرب نشان داده است. فخری فارابی را مانند حلقه پیوندی میان اندیشه یونانی و حجهان اسلام دانسته است.
کتاب فارابی
