امام حسین (ع) فراتر از یک الگو و پیام بوده و بعدی عاطفی دارد که در انقلاب جاویدش موثر افتاده است. از مسلمات است که این انقلاب یکی از عاطفی‌ترین و تراژیک‌ترین انقلاب‌ها است و مدخل اصلی اشاره به ظلمی است که باعث شده ما شعله کربلا و نور شهادت امتدادیافته در گذر دوران‌ها و مفاصل تاریخ را برای همیشه زنده نگه داریم. حسین (ع)، با انقلاب و شهادت خویش، موازین و معیارها را برهم زد و با شهادت خود، شائبه‌ها و ناخالصی‌های آیین یکتاپرستی را زدود. از طریق آنچه برای امام حسین(ع) رخ داد، جهان آموخت که آزادی، کرامت، راستی، ایمان، عزت، رهبری، دلیری، دفاع از حق و حقوق و محبت خدا و اسلام باید چگونه باشد، اگرچه بهای آن خون و قربانی کردن فرزندان و یاران باشد.
کتاب امام حسین (ع) الگویی از یک پیام
