در تاریخ نگاری ها و آثار ادبی نخستین سال های این عصر، می توان عناصری را به روشنی رصد کرد که دست در دست هم مفهومی به نام «هویت ایرانی» را ساخته اند. مشخص بودن حدود و سرحدات ایران، جغرافیای سیاسی آن را تعریف و از پیکره های جغرافیایی پیرامونش متمایز ساخته است. همچنین ساکنان این محدوده جغرافیایی، تمایزهای قومی و فرهنگی روشنی با اقوام پیرامون خویش دارند. از سویی پیشینه عمیقی که به ویژه با یادآوری فهرست بلندی از نام پادشاهان همراه است بر تمیز تاریخی و فرهنگی آن ها با اقوام دیگر افزوده و مفهومی به نام هویت ایرانی را در این آثار برجسته تر ساخته است و...