خداوند پس از آفرینش آدم بار امانت خویش را بر آسمان و آسمانیان و زمین و کوه ها عرضه کرد. آنها عاقلانه و حساب گرانه اعراض کردند و ترسیدند اما آدم عاشقانه و بی محابا و محاسبه آن را پذیرفت چون عاشق بود از طرف دیگر با توجه به باور اشاعره به جبر قرعه به نام او زده شد. خواست خداوند نیز همین بود که این امانت را او ( آدم ) بپذیرد.....