«التفات» در پژوهش حاضر به معنی احضار کردن و یا مورد خطاب قرار دادن هستی های غایب و موجودیت های غیرانسانی گوناگون بکار رفته است. هدف از این پژوهش آن است که با رویکرد نشانه شناسی معاصر، میان التفات با «حاضرپنداری» در بلاغت سنّتی مقایسه ای صورت گیرد و تفاوت آن ها بیان شود. بر این اساس پس از شرح پیشینة مطالعات التفات در دو بخش مطالعات فارسی زبانان و مطالعات غربیان، به تبیین و تشریح مبانی پژوهش پرداخته شده است. در ادامه، مبحث التفات در شعر برخی از شاعران برجستة معاصر، با رویکرد نشانه شناسی مورد بررسی قرارگرفته است. فصل پایانی نیز به جمع بندی مباحث و نتیجه گیری اختصاص یافته است.
کتاب التفات در شعر معاصر فارسی
علم
فرزان سجودی
