شهر کویه، جزو استان و ولایت هولیر است. چند تپه ماهور بلند دارد و نزدیک به شهر اربیل یا هولیر واقع شده است. البته برخی از افراد معتقدند اسم این شهر قبل از آمدن نیروهای اسلام به این سرزمین، برگرفته از واژه کوپار بوده که زرتشتی است و به معنای کوه، کهسار یا کوهسار و کوهستان و یا معانی گرد هم آوردن و روی هم گذاشتن است. گروهی نیز آن را برگرفته از کلمه کوهه می دانند که در زبان فارسی به معانی: تل، پشته، تپه، بلندی، برآمدگی، قله کوه و کوی در زبان پهلوی به معناهای: محله ای در شهر) و برزن، راه فراخ و گشاد، معبر و گذر آمده است. کویه یکی از شهرهای قدیمی کرده است که قبل از سلیمانیه آن را به عنوان شهر شناخته اند. اسم تاله بان یا طالبان نیز اسم روستایی است که به عنوان لقب یا فامیل انتخاب شده. این روستا از دوران حکمرانی عثمانی ها جزو کرکوک به شمار رفته است و اینکه چرا اسم مرکب طالبان را برای این روستا انتخاب کرده اند، در واقع بخش اول آن اسم درختی به نام تاله یا تالوو است که در این روستا به وفور وجود دارد که در ارتفاع زیادی از سطح دریا واقع شده و به همین سبب در زبان کردی به آن «بان یا بام» می گویند که به معنی «پشت بام» یا «سقف» آمده است.