ابوالحسن صبا آمیزه ای بود از اقبال خوش در داشتن خانواده ای فرهنگی و پدری دلسوز، استعداد ذاتی و نبوغ هنری، آموزه های سنتی و متجددانه ی موسیقی، شعر و ادبیات، هنرهای تجسمی، صنایع دستی، تجریبات اجتماعی دوران گذرا از قاجاریه به پهلوی و انبوه آمال و آرزوها که وقایع عمر نه چندان بلندش شوربختانه مانع از کامیابی آرمانی او شد، اگرچه صبا بیش از قدر وسع کوشید. میدان علم و عملش در موسیقی هم وسیع و گسترده بود، هم ژرف و عمیق. او در اندیشه ی احیا و نوآوری نیز بود. منتقدین صبا دچار یک درد مشترک بودند و هستند و آن عدم شناخت دقیق صبا و سطحی نگری درباره ی او و کارهای اوست. امیدواریم این کتاب، دید و شناخت بهتری از صبا فراهم آورد تا با دقت و انصاف بیش تری درباره اش بگویند و بنویسند.
کتاب در قفس
فنجان
فرهود صفرزاده
