کتاب رسانه های اروپایی

کتاب " رسانه های اروپایی" به دنبال ارائه گزارشی در خصوص رسانه های معاصر و تمرکز آن، هم روی تحولات و هم روی مشکلات پیش روی رسانه ها در اروپاست. کتاب حاضر با پوشش طیف گسترده ای از بازارهای رسانه ای، بخش های جدیدی را که در حال ظهور هستند، بررسی می کند و عواملی را که موجب جلو بردن تجارت رسانه ای در قرن بیست و یکم می شود، به اختصار توضیح می دهد و نیز به بررسی ساختار فعلی بخش های مختلفی می پردازد که بازار رسانه ای اروپا را تشکیل می دهد؛ بازیگران و مسائل عمده را شناسایی و ارزیابی می کند و به مرور کلی هر یک از بخش های این صنعت می پردازد.
نویسندگان این کتاب که دو کارشناس شناخته شده رسانه های اروپایی هستند، با زبانی شیوا مخاطب را با مسائل " اقتصاد سیاسی رسانه ها در اروپا"، "اروپاسازی رسانه ها" و " پروژه فرهنگی- سیاسی اروپا" آشنا می کنند که اروپا مکانی مناسب برای بررسی فرایندهای رسانه ای است.
توصیف مسائل، پویایی ها و واقعیت های بخش رسانه ای اروپا با ترکیب جدیدترین اطلاعات در خصوص این عرصه، ارزیابی نقادانه اینکه آیا شاهد ظهور رسانه های اروپایی هستیم یا آنچه می بینیم تنها دنباله مجموعه ای از رسانه های داخلی مجزاست که در یک بستر اروپایی پدید می آیند و در آخر بررسی بحث های موجود درباره نقش رسانه ها در شکل گیری حوزه عمومی اروپا و هویتی اروپایی از جمله اهدافی است که کتاب حاضر آن را دنبال می کند.
این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. بخش اول به ساختار رسانه های اروپایی می پردازد و نگاهی کلی به عملکرد این رسانه ها دارد. فصل دوم به دنبال توصیف برخی از ابعاد ساختاری اولیه رسانه ها در اروپاست. این فصل مروری خواهد داشت به ویژگی های مشترک و نیز ویژگی هایی که سیستم ها را از یکدیگر و از سایر نقاط جهان تفکیک می کنند و فصل سوم به بحث در خصوص تحولات رسانه های نوین در اروپا، به ویژه در حوزه های تلویزیون دیجیتال، نفوذ اینترنت، توسعه تلویزیون های اینترنتی و تلویزیون های همراه می پردازد.
تمرکز بخش دوم کتاب بر اروپایی سازی رسانه هاست. بحث اصلی در فصل چهارم این است که اتحادیه اروپا در سی سال گذشته به دنبال پایه گذاری سیاست هایی در جهت " اروپایی سازی" کل بخش ارتباطات در کشورهای عضو خود بوده است و بحث اصلی در فصل پنجم این است که ازدیاد پایگاه های رسانه ای، بخش اروپایی را از نظر همگرایی و دیجیتالی شدن بخش ارتباطات رسانه ای دگرگون کرده است.
دو فصل پایانی کتاب، بخش سوم آن را که به ابعاد سیاسی و فرهنگی اروپا و اتحادیه اروپا می پردازد، تشکیل می دهند. فصل هفتم به بررسی این بحث می پردازد که آیا حوزه اروپایی وجود دارد یا نه. این فصل به طرح بحث های اصلی در مورد این پرسش و شواهدی که وجود آن را یا تأیید یا تکذیب می کنند، می پردازد. فصل هشتم مفهوم " اروپا" و "اروپایی سازی" را مورد بررسی قرار می دهد و به طرح این پرسش می پردازد که چگونه رسانه ها موضوعاتی را پوشش می دهند که به بالا گرفتن مسائلی در خصوص مرزهای فیزیکی، فرهنگی، سیاسی اروپا دامن می زنند.
فصل پایانی یعنی فصل نهم تمام بحث هایی را که در کتاب مطرح شد، جمع بندی می کند و راهکاری برای پاسخ به اصلی ترین پرسش این تحلیل که آیا در اروپا بخش های رسانه ای متفاوت و مجزایی وجود دارد یا می توان گفت که یک بخش رسانه ای (واحد) اروپایی در حال ظهور است؟ ارائه می کند.