کودک از لحظهی تولد خود شروع به بیان برخی از احساسات خود میکند، مثل گریه و خنده، ولی یادگیری اینکه چگونه میتواند احساسات خود را از طریق حالتهای چهره نشان دهد یا چگونه میتواند ارتباط مناسبی بین احساسات خود و حالت چهره خود برقرار کند، از مهارتهای زندگی اوست که به تدریج در طول زندگی خود یاد میگیرد.
این شناخت از لحظهی تولد آغاز شده و تا دو تا سه سالگی به سطح مناسبی میرسد. کتابهای تصویری که احساسات شخصیتها را با وضوح در حالتهای مختلف از شادی تا غمگینی، تعجب و عصبانیت نمایش میدهند، میتوانند به رشد این مهارت بسیار کمک کنند.
نیکولا اسمی، نویسنده و تصویرگر انگلیسی، با کتاب تصویری خود به نام "قیافههای بامزه"، به کودکان خردسال فرصت میدهد تا با حالات مختلف یک چهره آشنا شوند، از شاد تا غمگین. در پایان این کتاب، با قرار دادن یک ورق کاغذ آلومینیوم که وظیفه یک آینه را دارد، مخاطبان را تشویق به تقلید حالتهای چهره پسرک داستان میکند و چهره خود را در این آینه ببینند و خودشان نیز حالتهای مختلف چهره خود را در بیان احساسات متفاوت در آینه تجربه کنند. کودکان خردسال از دیدن چهرهی خود در آینه لذت میبرند.
نیکولا اسمی با تصاویر ساده، روشن و کودکانه، نشان میدهد که کدام اقدام باعث ایجاد هر احساس ویژه شده است و این احساس چگونه در چهره شخصیت داستان بازتاب پیدا کرده است. این کتاب میتواند با کودکان در گروههای سنی مختلف، از نوزادان تا کودکان پیش دبستانی به اشتراک گذاشته شود، با توجه به اینکه ارتباط کودک با این کتاب در مراحل مختلف زندگیاش ممکن است متفاوت باشد و از آن به نحوههای متنوعی بهرهبرداری کند.
کتاب قیافه های بامزه