تاریخ دو سده‌ی اخیر ایران چند چهره‌ی درخشان دارد که فارغ از هر دیدگاه و مشی فکری و سیاسی، کارهای بزرگ‌شان در زمینه‌ی آموزش، ترجمه و تالیف، آن هم در مقام اولین‌‌ها و بنیان‌گذران، تا ابد نام‌شان را در اذهان تاریخ جاودانه می‌کند. امثال علامه دهخدا، محمدعلی فروغی، علی اصغر حکمت، ایرج افشار، فریدون آدمیت، احمد آرام و ... . احمد آرام یکی از این نام‌های خجسته و درخشان است که آموزگاری، مدیریت آموزشی و فرهنگی، تالیف کتب درسی و آموزشی، دایره‌المعارف‌نویسی و فرهنگ‌نویسی و ترجمه از زبان‌های فرانسه، انگلیسی و عربی، همه و همه بخشی از فعالیت‌های اوست. کتاب «احمد آرام و سهم او در واژه‌گزینی و تاریخ‌نگاری» نوشته‌ی «غلامعلی حداد عادل» جایگاه رفیع او در حوزه‌ی زبان و سبک‌اش در ترجمه را زیر نظر قرار داده و خدمتی که به واسطه‌ی تسلط‌اش بر زبان‌های مبدا و مقصد به زبان فارسی و گسترش دانش از طریق ترجمه انجام داده است. احمد آرام که زبان عربی را خارج از دارالفنون و با علاقه‌ی شخصی‌اش فرا گرفته بود، چنان در یادگیری این زبان کوشا بود که در 24 سالگی اولین مقاله‌ی تالیفی‌اش به زبان عربی در مجله‌ی «العرفان» لبنان منتشر شد. همین قرابت شخصی آرام به زبان عربی موجب شد عمده‌ی کارهای مهم و بزرگ او در ترجمه و واژه‌گزینی در ترجمه‌ی آثار بزرگ علمی و اسلامی از زبان عربی به فارسی باشد و کتاب حاضر نیز بیشترین تکیه و بررسی‌اش را بر این آثار گذاشته است. کتاب «احمد آرام و سهم او در واژه‌گزینی و تاریخ‌نگاری» به دلیل وسعت دامنه‌ی بررسی و همچنین اهمیت کار استاد آرام، یکی از بهترین منابع برای پژوهشگران حوزه‌ی تاریخ، ترجمه و زبان‌شناسی است و می‌تواند کمک‌حال دانشجویان همه‌ی این حوزه‌ها باشد.
کتاب احمد آرام و سهم او در واژه گزینی و تاریخ نگاری
هرمس
غلامعلی حداد عادل
