"شرح سی قصیده" از "حکیم ناصر خسرو قبادیانی" اثری است ارزشمند که به اهتمام دکتر "مهدی محقق" صورت گرفته است.
در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم، شعر فارسی همچنان متاثر از سبک دوره نخست غزنوی بود و حتی برخی از شاعران به احیای سبک سامانی پرداختند. "حکیم ناصر خسرو قبادیانی" که اشعار او یادآور شاعران اواخر قرن چهارم است، از جمله کسانی بود که در این عصر از سبک سامانیان پیروی کرد. او در شعر خود از عبارات حکمی و کلامی فراوان و اصطلاحات و مفاهیم علمی برای تبیین اهداف خود استفاده می کند. او در بیان دشوارترین مضامین فلسفی با زبان غنایی و در پایان دادن به سخنان فلسفی خود با آرامش و ظرافت، استعداد چشمگیری داشت.
اشعار او مملو از انواع دغدغه های فکری و روایی و عاری از طعنه و ابهام است که همین مساله هضم آنها را کمی سخت می کند. شعر "ناصرخسرو" یکی از معتبرترین اسناد زبان دری است؛ چه از نظر واژگانی که به کار می‌برد، چه از نظر کیفیت ترکیب و چه از نظر ارائه تعابیر دقیق و عبارات لغوی این اشعار در بالاترین جایگاه ممکن قرار دارند.
"ناصرخسرو" در به کار گیری زبان، چندان مقید به استفاده از زبان فارسی یا عربی نبوده و به نظر می‌رسد زبان رایج محیط زندگی را به کار گرفته است. اثر حاضر که "شرح سی قصیده" از "حکیم ناصر خسرو قبادیانی" نام دارد، به اهتمام دکتر "مهدی محقق" تنظیم و تدوین شده و علاوه بر مطالعه‌ی عموم، مناسب برای تدریس در دوره کارشناسی زبان و ادبیات فارسی می‌باشد. کل متن قصاید بدون حذف ابیات، نقل شده است و شرح اشعار به ترتیب ابیات هر شعر آورده شده است و دکتر "مهدی محقق" سی شعر از برترین و زیباترین اشعار ناصرخسرو را برگزیده است.
کتاب شرح سی قصیده
توس
ناصرخسرو قبادیانی
