کتاب ز گفتار دهقان
نویسنده:
اقبال یغمایی
درباره اقبال یغمایی
اقبال يغمايى فرزند شادروان اسدالله منتخب السادات جندقى (آل داود) و برادر كوچكتر مرحوم حبيب يغمايى (مدير مجله يغما) بود. وى كوچكترين پسر خانواده بود. او در روزگارى زاده شد كه پدر و ساير افراد خاندان، به تازگى از رنج دربه‌درى‌هاى ناشى از تهاجم نايب حسين كاشى و ديگر باغيان رسته بودند و در روستاى خور، به طور دائم ماوا گزيدند.
يغمايى تحصيلات نخستين را نزد پدر دانشمندش فرا گرفت و در حالى كه بيش از هفت سال نداشت، از راه كوير به شاهرود آمد و از آنجا روانه تهران شد. در تهران در جوار برادرش، حبيب يغمايى، در يكى از حجره‌هاى مدرسه دارالشفاء كه بر روى مسجد شاه بود سكنى گزيده و به كار تحصيل پرداخت. پس از آن در دوره اول دانشسراى مقدماتى پسران به تحصيل پرداخت و درسال 1315ش دوره آن را به انجام رسانيد.
وى در نيمه دوم سال 1315ش به خدمت وزارت معارف درآمد و با سمت دبيرى به شاهرود رفت. سپس در سال 1325ش به تهران منتقل شد و پس از دو سال تدريس در مدارس تهران به اداره كل نگارش وزارت فرهنگ منتقل شد. او در سال 1374ش از وزارت آموزش و پرورش بازنشسته شد.
مهمترين فعالیت‌های آموزشى وى، نويسندگى بود. در آن راستا وى مدتى مجله آموزش و پرورش را منتشر كرد. سپس در دوره 25 مجله (سال تحصيلى 31-1330) رسما مديريت مجله را برعهده گرفت. سال‌هايى كه تصدى اين مجله را يغمايى برعهده داشت، از جمله ادوار خوب اين مجله بود. از آن پس مجله مستقلى به راه انداخت. اين مجله كه دانش‌آموز نام داشت، مخصوص كودكان و نوجوانان بوده و يكى از بهترين و نخسيتن نشرياتى بود كه در ايران، براى نوجوانان منتشر گرديد. او همچنين مجله رايزن را نيز براى كودكان چاپ مى‌كرد.
وى در زمان بازنشستگى به طور غير رسمى و بنا به دعوت دكتر پرويز خانلرى، در بنياد فرهنگ ايران به كار پرداخت و مدتى از ساعات ظهر به بعد در اداره نگارش وزارت فرهنگ و هنر به انجام خدمت متفرقه فرهنگى اشتغال داشت. تا آنكه در اواخر سال 1357ش به كلى خدمات فرهنگى و ادارى را رها كرده و در منزل كارهاى تحقيقى خود را ادامه داد.
او در دوران ميان‌سالى با نشريات و مجلات گوناگون همكارى داشت. نشرياتى همچون مهر، ارمغان، يغما، آموزش و پرورش و دانش‌آموز.
يغمايى تحصيلات نخستين را نزد پدر دانشمندش فرا گرفت و در حالى كه بيش از هفت سال نداشت، از راه كوير به شاهرود آمد و از آنجا روانه تهران شد. در تهران در جوار برادرش، حبيب يغمايى، در يكى از حجره‌هاى مدرسه دارالشفاء كه بر روى مسجد شاه بود سكنى گزيده و به كار تحصيل پرداخت. پس از آن در دوره اول دانشسراى مقدماتى پسران به تحصيل پرداخت و درسال 1315ش دوره آن را به انجام رسانيد.
وى در نيمه دوم سال 1315ش به خدمت وزارت معارف درآمد و با سمت دبيرى به شاهرود رفت. سپس در سال 1325ش به تهران منتقل شد و پس از دو سال تدريس در مدارس تهران به اداره كل نگارش وزارت فرهنگ منتقل شد. او در سال 1374ش از وزارت آموزش و پرورش بازنشسته شد.
مهمترين فعالیت‌های آموزشى وى، نويسندگى بود. در آن راستا وى مدتى مجله آموزش و پرورش را منتشر كرد. سپس در دوره 25 مجله (سال تحصيلى 31-1330) رسما مديريت مجله را برعهده گرفت. سال‌هايى كه تصدى اين مجله را يغمايى برعهده داشت، از جمله ادوار خوب اين مجله بود. از آن پس مجله مستقلى به راه انداخت. اين مجله كه دانش‌آموز نام داشت، مخصوص كودكان و نوجوانان بوده و يكى از بهترين و نخسيتن نشرياتى بود كه در ايران، براى نوجوانان منتشر گرديد. او همچنين مجله رايزن را نيز براى كودكان چاپ مى‌كرد.
وى در زمان بازنشستگى به طور غير رسمى و بنا به دعوت دكتر پرويز خانلرى، در بنياد فرهنگ ايران به كار پرداخت و مدتى از ساعات ظهر به بعد در اداره نگارش وزارت فرهنگ و هنر به انجام خدمت متفرقه فرهنگى اشتغال داشت. تا آنكه در اواخر سال 1357ش به كلى خدمات فرهنگى و ادارى را رها كرده و در منزل كارهاى تحقيقى خود را ادامه داد.
او در دوران ميان‌سالى با نشريات و مجلات گوناگون همكارى داشت. نشرياتى همچون مهر، ارمغان، يغما، آموزش و پرورش و دانش‌آموز.
دسته بندی های کتاب ز گفتار دهقان
قسمت هایی از کتاب ز گفتار دهقان
«شاهنامه از نظر حفظ روایات کهن ملی و همینطور تاثیر شدید آن در نگهداری زبان فارسی دری، بزرگ ترین سرمایه ی فرهنگ ملی ایران و عصاره و چکیده ی تمدن و فرهنگ قوم ایرانی است. شاهنامه یک کتاب انسانی است؛ نه تنها حماسه ی ساکنان ایران، بلکه حماسه ی بشر پوینده را می سراید که با سرنوشت قهار دست وپنجه نرم می کند. شاهنامه از یکسو تعارض و از سوی دیگر تعادل بین جسم و روح را می سرایید. تعارض از این نظر که بشر پایبند و وابسته به جسم آسیب پذیر خویش است و از سوی دیگر روح آرزوپرور و اوج گیرنده دارد. در این کشمکش بین روح و جسم، انسان فرزانه مقهور نمی شود، بلکه می کوشد تعادلی ایجاد کند، و این آیین زندگی است. این است سرمشقی که پهلوانان برجسته ی شاهنامه به ما می دهند. بزرگی آن ها در این است که زندگی را دوست دارند، بی آنکه از مرگ بترسند و از عمر بهره می گیرند بی آنکه بی اعتباری جهان را از یاد ببرند.»
مقالات مرتبط با کتاب ز گفتار دهقان
مسابقه ادبی ایران کتاب (اولین دوره)
ادامه مقاله
آشنایی با انواع سبک های نگارش و شیوه استفاده از آن ها
در این مطلب به چهار نوع اصلی در سبک های نگارش می پردازیم و همچنین، شیوه ی استفاده از آن ها را مرور می کنیم.
محصولات مرتبط با کتاب ز گفتار دهقان
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب ز گفتار دهقان" ثبت می‌کند