فردوسی و شاهنامه ی او مجموعه ای است از دوازده مقاله ی دنباله دار که تقی زاده آن ها را میان سال های ۱۲۹۸ تا ۱۳۰۰ در مجله ی کاوه منتشر نمود. این مقالات بار دیگر در سال ۱۳۴۹ به کوشش حبیب یغمایی و با مقدمۀ کوتاهی از تقی زاده در کتابی با همین عنوان به چاپ رسید.
تقی زاده با بررسی و تحلیل همه ی منابعی که درآن زمان قابل شناسایی بوده است، برای نخستین بار سابقه ی شاهنامه سرایی در ایران را به دقت روشن ساخته و شرح انتقادی زندگی فردوسی را به رشته ی تحریر درآورده است. بدون شک کتاب فردوسی و شاهنامه ی او، پس از حدود یک قرن که از تألیفش می گذرد، همچنان یکی از بنیادی ترین آثار درباره ی حماسه ملی ایران و فردوسی است و همه ی تحقیقات خوب بعدی به نوعی وام دار آن اند.
در این چاپ سایر نوشته های تقی زاده درباره ی فردوسی و شاهنامه، به همراه تصحیحات و تعلیقات وی بر حاشیه ی این مقالاتش، به پیوست آورده شده و خوانندگان با در دست داشتن کتاب همه ی نوشته های تقی زاده را در این موضوع پیش روی خواهند داشت...
کتاب فردوسی و شاهنامه او
توس
سید حسن تقی زاده
