کتاب «تجربه و طبیعت» اثر جان دیویی است. این کتاب درواقع نسخهی اصلاحشده و گستردهتر، از سخنرانیهای جان دیویی است که تا سال ۱۹۲۵ انجام شده است. مسئلهی اصلی او در کتاب «تجربه و طبیعت»، پیوند میان تجربهی آگاهانه و جهان طبیعت است. این کتاب شامل ده مقاله است که در هرکدام از آنها، دیویی به یک نقطهنظر دربارهی طبیعت، انسان و مفاهیم پیرامون آن پرداخته است.
اما جان دیویی کیست؟
جان دیویی فیلسوف برجستهی آمریکایی و بنیانگذار فلسفهی عملگرایی یا پراگماتیسم است. او میخواست فلسفه را بهصورت یک علم درآورد. میتوان گفت خلاصهی فلسفهی عملگرایی یک جمله بود: «بحث نکن! به فکر چاره باش.» او در فلسفهاش به مسئلهی روانشناسی کودک و مدرسه نیز بسیار پرداخته است. دیویی تا پایان عمرش در سال ۱۹۵۲ همچنان به اندیشهورزی فلسفی مشغول بود و آثار بسیار مهمی در این زمینه منتشر کرد.
در کتاب «تجربه و طبیعت»، هدف اصلی جان دیویی این است که یکی از آرای فیلسوفان در سرتاسر تاریخ را به چالش بکشد. بسیاری از فلاسفه معتقد بودند که انسان بهدلیل اینکه از زندگی آگاهانه برخوردار است، دربرابر طبیعت قرار دارد. منظور دیویی از آگاهی این است که چیزی در درون انسان وجود دارد که پیشامدهای محیط اطراف را بهصورت تلفیقی از تصویر، صدا، بو و حسچشایی در درون خود درک میکند و به همین دلیل است که توانسته جهان (طبیعت) را تصرف کند. جان دیویی باور دارد که آگاهی درمقابل طبیعت قرار نمیگیرد، درواقع آگاهی یکی از نمودهای طبیعت است که در روند تکاملی خود آن را پرورده است.
مقالات دیویی و فلسفهی او با همهی عمقی که دارد، همهفهم و آسان بیان شده است به همین دلیل، طیف وسیعی از مردم در طول حیاتش و پس از آن، از آثار و آرای او بهره بردند.
کتاب تجربه و طبیعت