1. خانه
  2. /
  3. کتاب دفترهای زندان (دفترهای اول و دوم)

کتاب دفترهای زندان (دفترهای اول و دوم)

5 از 2 رأی

کتاب دفترهای زندان (دفترهای اول و دوم)

Prison notebooks
ناموجود
270000
معرفی کتاب دفترهای زندان (دفترهای اول و دوم)
مهم‌ترین نوشته‌های یکی از آزادترین و یگانه‌ترین اندیشمندان تاریخ، مجموعه‌ای‌ست که به «دفترهای زندان» مشهور است و سال‌ها منتظر بودیم که با ترجمه و تحقیق حسن مرتضوی منتشر شود. آنتونیو گرامشی در عمر کوتاه 46 ساله‌اش به یکی از نمونه‌ترین روشنفکرانی بدل شد که تاریخ هر کشوری حسرت داشتن همچو اویی را با خود حمل می‌کند. روشنفکری حقیقی که از هیچ‌چیز و هیچ‌کس هراسی نداشت و در راه آزادی و برابری مردم‌اش بی‌وقفه مبارزه کرد؛ با نوشتن، با سخنرانی و حتی با حضور در کف خیابان‌ها و در میان خیل مردم معترض. گرامشی که مارکسیست بود و مارکسیست ماند، مانند همه‌ی روشنفکران چپ تاریخ، سال‌ها شکنجه و زندان را تحمل کرد و درحالی آزاد شد که به دلیل تعمد حکومت فاشیستی ایتالیا در درمان به موقع بیماری‌اش، فقط یک هفته بیرون از زندان زنده ماند. دفترهای زندان، مجموعه‌ یادداشت‌های نظری بی نظیری‌ست که او از 1929 در زندان موسیلینی نوشتنشان را آغاز کرد و تا پیش از مرگ ادامه‌شان داد. این یادداشت‌ها که بعدتر در قالب یک کتاب منتشر شدند، سندی آشکار از جانی آزاد، ذهنی گشوده و اندیشه‌ای متعالی‌اند که جمله‌ به ‌جمله‌شان کلاس درسی‌ست سرشار از تعهد روشنفکرانه، بینش فلسفی، اجتماعی، تاریخی، سیاسی و اقتصادی در کنار احساسات انسانی و نبوغ بی نظیر. مجلد منتشر شده، دفترهای اول و دوم از دفترهای زندان گرامشی را در بر می‌گیرند و باقی دفاتر نیز پس ازاین منتشر خواهند شد. دفاتری که همگی با حرکتی جذاب و درعین‌حال سرشار از بار تئوریک، از میان تاریخ، ادبیات، فلسفه، اساطیر و افسانه‌ها عبور می‌کنند و دست به واکاوی وضعیت اکنون و آینده می‌زنند و شرایطی که منجر به قدرت رسیدن فاشیسم و به زیر کشیده شدن قدرت مردم شده است را شرح می‌دهند. از همین‌روست که دفترهای زندان گرامشی و ایده‌های رهایی‌بخش‌اش از چنان اهمیتی برخوردارند که می‌توان گفت خواندن آن‌ها برای امروز و فردای ما یک ضرورت است که باید با اشتیاق به آن‌ها بپردازیم.
درباره آنتونیو گرامشی
درباره آنتونیو گرامشی
آنتونیو گرامشی (Antonio Gramsci) (زادهٔ ۲۲ ژانویه ۱۸۹۱ در ساردینیا، ایتالیا – درگذشتهٔ ۲۲ آوریل ۱۹۳۷ در رم، ایتالیا) فیلسوف، انقلابی، و نظریه‌پرداز بزرگ مارکسیست، و از رهبران و بنیان‌گذاران حزب کمونیست ایتالیا بود. گرامشی از تئوریسین‌ها و مبارزان ضدسرمایه‌داری و مفهوم‌پرداز نظریه و اصطلاح مشهور هژمونی (فرادستی/ فرادستی فرهنگی) است. 
نظر کاربران در مورد "کتاب دفترهای زندان (دفترهای اول و دوم)"
9 نظر تا این لحظه ثبت شده است

کاش دفتر اول و دوم رو جدا و هم اندازه دفتر سوم چاپ می‌کردین. کتاب‌های قطور خوندن و ماندگاری‌شون سخته.

1402/05/15 | توسطکاربر سایت
0
|

دفتر سوم (همان جلد دوم) با ترجمه معصوم‌بیگی منتشر شد.

1402/04/25 | توسطکاربر سایت
0
|

زنده باد گرامشی ، عقلانیت و خرد که هر نادانی توان وصف آن را ندارد

1402/01/26 | توسطکاربر سایت
0
|

زنده باد گرامشی و عقلانیت و خرد که هر نادانی توان وصف آن را ندارد

1402/01/26 | توسطکاربر سایت
0
|

منتظر دفتر بعدی با ترجمه اکب معصوم بیگی هستم.

1401/10/28 | توسطمیلاد - کاربر سایت
0
|

افاضات نخوانده؛ اول گرامشی رو بخونین بعد تز بدین. آخه تویی که میگی گرامشی به قدرت می‌رسید فلان میشد، چهار صفحه رو بخون ببین اصلا می‌فهمی؟! گرامشی خیلی بزرگتر این زمانه حقیره

1401/10/28 | توسطمیلاد - کاربر سایت
2
|

متفکر بزرگ

1401/01/02 | توسطکامران سیاحی
2
|

در نقد علیرضا و آرش و بهرام: نه فاشیسم تنهاترین رقیب کمونیسم است و نه کمونیسم تنهاترین بدیل فاشیسم و نه لیبرالیسم ارجح‌تر و کم خطر‌تر نسبت به هر دو!

1400/11/21 | توسطچوک - کاربر سایت
1
|

روشنفکر تا زمانی که روشنفکره خوبه، هر موقع به قدرت برسه دیگه روشنفکر نیست و به یه چیزی مثل لنین تبدیل می‌شه، ایتالیا شانس آورد امثال گرامشی نتونستن مثل بلشویک‌ها تو روسیه قدرت بگیرن و در حد همون نظریه‌پرداز باقی موندن.

1400/08/09 | توسطعلیرضا ابراهیم پور
2
|
پاسخ ها

ایتالیایِ اون زمان همفکر فاشیستتون(موسولینی) رو در راس قدرت داشت که دقیقا همین حرفهای شما رو میزد و این متفکر بزرگ رو سالها زندانی کرد به طوری که حتی از ترس به بیمارستان هم منتقلش نمی‌کردن! در آخر اما چی شد؟ پارتیزانهای ایتالیایی که خیلی هاشون پیرو تفکر همین اندیشمند بودن،همفکر شما و معشوقش رو سلاخی کردن و در پمپ بنزینی به دارِ نمایش آویختن. از اون طرف هم سربازایِ بلشویک اومدن و اون یکی همفکرتون رو در آلمان به باد فنا سپردن😅

1400/09/20|توسطآرش واصلی
29

در تایید علیرضا و نقد آرش :روشنفکران قادرند بدترین کارها رو با بهترین افکار توجیه کنن

1400/11/14|توسطبهرام - کاربر سایت
1

در نقد علیرضا و آرش و بهرام: نه فاشیسم تنهاترین رقیب کمونیسم است و نه کمونیسم تنهاترین بدیل فاشیسم و نه لیبرالیسم ارجح‌تر و کم خطر‌تر نسبت به هر دو!

1400/11/21|توسطچوک - کاربر سایت
4

با یه جمله‌ی قصار، پرونده‌ی روشنفکر و روشنفکری رو بستی، چه جالب! این حکم‌ها و فاضل‌مآبی‌ها فقط مختص کشور ماست. لزلی جانسون بدبخت تو کتاب "منتقدان فرهنگ" (که از قضا ضیا موحد ترجمه کرده این کتاب رو از طریق نشر نیلوفر) نتونسته تعریفی جامعه بده و نهایتا آرای پری اندرسون و پالمر تامپسون و بوردیو و گرامشی و... آورده وسط، تهش به نقاطی مشترک رسیده. از اونور ریموند ویلیامز بخت‌برگشته هم تو کتاب "فرهنگ و جامعه" (اکبر معصوم بیگی و نسترن موسوی از طریق نگاه ترجمه کردن) پیرامون این مسایل این همه گفته و هنوز پرونده این مباحث بازه. به هر کی و هر چی باور دارین دست بردارین از این افاضات زرد و فاضل‌مآبانه.

1402/05/15|توسطرحمان سمرقندی - کاربر سایت
3