کتاب چند نامه به شاعری جوان

و اگر همه کس نتواند، مرد خلوت می تواند. زیرا اوست که می داند هر جمالی در جانور و گیاه صورت پایدار و آشکاری از عشق و شوق است. اوست که می بیند جانوران و گیاهان با شکیبایی جفت می شوند و افزونی می یابند و این به حکم قانون رنج و خوشی نیست، بلکه همه تابع قانونی هستند که از رنج و خوشی در می گذرد و بر هر اراده و مقاومتی مستولی می شود. کاش آدمی این راز را که بر همه ی جهان، تا خردترین چیزهای آن، استیلا دارد با فروتنی بیشتری در می یافت. کاش آن را با اهمیت بیشتری تحمل می کرد و می پذیرفت. به جای آنکه آن را آسان بگیرد، کاش می دانست که چه گران است. کاش انسان باروری خویش را مقدس می شمرد. باروری، چه جسمانی باشد و چه روحانی، یکیست.

اگر مهر خود را بر هرچه هست بگسترید، اگر به فروتنی بکوشید تا با هر چه ناچیز می نماید، آشنا شوید، آنگاه همه ی امور برای شما آسان تر خواهد شد و در نظرتان خوش آهنگ تر و دوستانه تر جلوه خواهد کرد.

آنچه سرنوشت نامیده می شود، از بیرون به آدمی رو نمی آورد بلکه از خود او سر می زند.