کتاب بر ساحل صحیفه

وقتی برکت از زندگی کسی برود، چه تفاوتی می کند که جیبش پر باشد یا خالی، خانه اش بزرگ باشد یا کوچک، دانشش زیاد باشد یا کم، بدنش سالم باشد یا بیمار، و دوستانش بسیار باشند یا اندک؟ بدون بهره مندی از برکت الهی هرچه هم بر داشته های مان بیفزاییم، سودی به حال مان نخواهد داشت. ای کاش، به جای حرص زدن برای داشتن های بیشتر، چاره ای برای اصلاح ارتباط مان با خدا می کردیم که اگر برکت او در زندگی کسی جاری شود، با یک عصا نیز می توان سحر ساحران را در هم کوفت و شوکت فرعون را شکست و رود نیل را شکافت. برای همین است که امام سجاد علیه السلام در دعا هنگام رنج و سختی به خدا می گوید: «بار الاها! به آنچه روزی ام کرده ای، و آنچه به من بخشیده ای، و آن نعمت که ارزانی ام داشته ای، برکت ده.» یعنی گرفتاری بسیاری از ما، نداشتن پول و قدرت و شهرت و دوست و دانش نیست؛ بلکه مشکل محرومیت از برکت الهی است که آن هم جز در سایه اصلاح ارتباط با خدا به دست نمی آید.