نخستین دیدار با استالین - کارگران صنعت نفت باکو تشکیلاتی بـه نـام اتحادیه صنفی داشتند اتحادیه صنفی با وجود اینکه رسمی بود و برای منافع اقتصادی کارگران فعالیت می کرد ، فعالیتهای مخفی سیاسی هـم انجام می داد . دبیر اتحادیه امین محمدعلی از اعضای تشکیلات ناسیونالیستها و از مخالفـان تزاریسـم بود که مبارزات مخفیانه داشت . او یک روز به ما گفت که کبا می خواهـد مـا را ببیند . رفتیم و او را در یکی از اتاقهای بسیار ساده و کارگری کارگران معادن نفت بالاخانی باکو ملاقات کردیم . جوانی بود نحیف با قدی متوسط لباس ساده ای پوشیده بود . من با دقت به چهره این مرد ژنده پوش نگاه کردم . لبخندی چاشنی چهره جدی اش کرد و از ما به گرمی استقبال کرد . روسی را و با لهجه گرجی حرف می زد . پس از سلام و احوال پرسی درباره مسائل و سیاسی و اجتماعی گفت و گو کردیم .
خاطرات موجز و قابل توجهی بود،علی الخصوص برای علاقه مندان به انقلاب 1905و 1917 و به قدرت رسیدن بلشویکها به رهبری لنین. نکته جذاب در خاطرات به جا مانده، صحبتهای نویسنده کتاب که خود از فعالین سیاسی و بانیان حزب مساوات آذربایجان بوده با رفیق استالین(دیکتاتور)که البته هنوز به رهبری مطلق اتحاد جماهیرشوروی نرسیده اما در اتفاقات رخ داده در آذربایجان و قفقاز سهم برجسته ای داشته و حتی در برهه ای از آن دوره جان رفیق رسول زاده رو از حکم اعدام و مرگ توسط بلشویکها نجات داد و رسول زاده رو تحت الحفظ از باکو به مسکو فرستاد و شدیداً او را زیر نظر داشت.